𝑻𝒆𝒂𝒓 𝒇𝒓𝒐𝒎 𝑴𝒂𝒑𝒍𝒆 (NamJin) [Complete]

🍁5(final)🍁

(5) final;

Zawgyi;

Seok Jin တစ္ေယာက္ NamJoon နဲ႕အတူေနတဲ့တိုက္ခန္းကေနထြက္လာၿပီးလမ္းတစ္ေလ်ာက္လုံးငိုေနမိသည္။ NamJoon မ်ားသူ႕ကိုလိုက္ေခၚမလားလို႔အေနာက္ကိုလည္းခနခနလွည့္ၾကည့္ေနမိသည္။လိုက္မေခၚမွန္းသိေပမယ္ေပါ့ ။

ဘယ္သြားရမွန္းမသိတုန္းေဘးနားကိုကားတစ္စီးထိုးရပ္လာတာေၾကာင့္ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႕အေမျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ Seok Jin ဘာမွဆက္မေတြးနိုင္ေတာ့ဘဲ သူ႕ကိုဖက္လာတဲ့အေမျဖစ္သူကိုသာျပန္ဖက္ၿပီးငိုေနလိုက္သည္။ အေမျဖစ္သူကဘာလို႔လည္းလို႔တစ္ဖြဖြေမးေနေပမယ့္ သူေခါင္းသာအသြင္သြင္ခါရမ္းျပလိုက္သည္။

အခုဆိုသူအိမ္ကိုျပန္ေရာက္ေနသည္မွာ တပတ္ေက်ာ္ေနၿပီ အခုထိေနသားမက်ေသး သူ႕အေပၚေျပာင္းလဲသြားတဲ့ NamJoon ကိုလည္းနားမလည္နိုင္သလို႔ အတင္းနားလည္ဖို႔လည္းႀကိဳးစားမေနေတာ့။ ဘာလို႔ဆိုမနက္ျဖန္ဆိုရင္သူမိဘေတြသေဘာတူထားတဲ့သူနဲ႕ေစ့စပ္ရေတာ့ ေစ့စပ္ၿပီး6လအတြင္းလက္ထပ္ရမယ္ဆိုတဲ့ appa ရဲ႕စကားကိုသူျပန္ခြန့္တုန့္ျပန္ခ်င္စိတ္လည္းမရွိေတာ့တာေၾကာင့္ မိဘေတြစိတ္တိုင္းက်သာစီစဥ္ဖို႔ေခါင္းညိမ့္လိုက္ေတာ့သည္။

                         **********
Seok Jin အိမ္ကထြက္သြားၿပီးထဲက NamJoon တစ္ေယာက္အဆင္မေျပ။ ခါတိုင္းသူအိပ္ရာနိုးရင္ apron ပန္းေရာင္ေလးဝတ္ၿပီးမီးဖိုခန္းထဲမွာလႈတ္လႈတ္လႈတ္လႈတ္နဲ႕မနက္စာျပင္ေနတက္တဲ့ Hyung ကိုမေတြ႕ရတာသူ႕စိတ္ထဲဘဝင္မက်။ မနက္စာစားခ်င္စိတ္လည္းမရွိတာေၾကာင့္ ေရခဲေသတၱာထဲကေရဗူးကိုယူကာ ေရေသာက္ၿပီးအခန္းထဲျပန္ဝင္ကာအလုပ္လုပ္ေနမိသည္။

ေန႕လည္ 12 နာရီေက်ာ္ေလာက္က်ေတာ့ သူလုပ္လက္စအလုပ္ေတြကိုလက္စသက္ၿပီး ေခါင္းကိုဟိုဘက္ဒီဘက္လွည့္ၿပီးအေၾကာေလ်ာ့ကာ ေန႕လည္စာစားရန္အခန္းျပင္သို႔ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။

"Hyung ဒီေန႕ဘာဟင္းခ်က္....''

ဒီခ်ိန္ေရာက္တိုင္းထမင္းဝိုင္းျပင္ၿပီးသား Hyung ေၾကာင့္ သူထမင္းစားခန္းစီကိုလာရင္းခါတိုင္းေမးေနက်အတိုင္း ပါးစပ္ကထြက္သြားေသာ္လည္း တိတ္စိတ္ေျပာင္ရွင္းေနေသာထမင္းစားဝိုင္းကသူ႕ကိုေျပာင္ေနသလို။ သူေမ့ေနတာဘဲ Hyung မရွိေတာ့တာကို...။