KARADENİZ GÜZELİ

3. Bölüm

Keyifli okumalar ✨

Daha önce ayak basmadığım, adını çok duyduğum, görmeden yeşillerine hayran olduğum Karadeniz'e sonunda gelebilmiştim. Buraları görmek için başka hayallerim olsa da belki de benim için en hayırlısı buydu.

Staj yapacağım avukatın çalıştığı yere gelmiş kapının önünde bekliyordum. Kalbimde ki burukluğun yerini heyecan almıştı. Üstümü düzeltip zili çaldım. Birkaç saniye sonra güzel giyimli, başı kapalı bir kadın bana kapıyı açtı ve gülümseyerek baktı.

"Buyrun?"

"Merhaba, benim adım Nefes. İstanbul'dan geliyorum ben, staj için." Bir süre durduktan sonra hatırladı.

"Aa evet. Gel Nefes hoş geldin." Çekinerek içeri girdim ve bavulumu kapının kenarına bıraktım. Sanırım burayı hem ev hem de ofis kullanıyordu. " Ben de yanımda staj yapacak kişiyi merak ediyordum açıkçası. Gel ofisime geçelim."

Çok fazla dar olmayan bir koridordan geçtikten sonra çok dağınık olmayan, karşılıklı iki masaya sahip, kitaplıklar da dosyaların olduğu bir ofise geçtik.

"Sanırım burayı hem ev hem de ofis olarak kullanıyorsunuz."

"Evet, tek başıma yaşadığım için bir avukatlık bürosu açma gereği duymadım. Zaten önemli işlerim için adliyede oluyorum genelde." Anladım der gibi başımı salladım ve oturdum. "Benim adım Esma, Esma Hopalı. Kendinden bahset biraz yanımda çalışacak kişiyi öğrenmem lazım değil mi?"

Adının Esma olduğunu öğrendiğim kadın bana çok samimi gelmişti. Yüzündeki gülümseme hiç düşmüyordu.

"Benim adım Nefes Zorlu. Üniversiteyi İstanbul'da tamamladım. Çalışkan birisiyimdir, hemen pes etmem. Bana vereceğiniz her işin üstesinden gelmek için çabalarım. Hemen öğrenirim yapacağım işi."

"Üniversitede çok iyi dereceler yaptığını biliyorum Nefes, tebrik ederim."

"Teşekkür ederim."

"Bugün seni çok yormak istemiyorum. Yol yorgunusun. Bugün dinlen, yarın işe başlarsın."

"Tamam siz nasıl derseniz." Her şey tamamdı da büyük bir sorunum vardı. Kalacak yerim yoktu! Hiç bilmediğim şehirde nereye gidecektim?

"Şey, yakınlarda bir otel ya da pansiyon var mı? Buraları iyice öğrenene kadar kalacak bir yere ihtiyacım var."

"Arka sokakta hem otel hem de pansiyon var. İstersen gel beraber çıkalım ben sana gösteririm."

"Olur." Esma Hanım masanın üstündeki birkaç dosyayı kitaplığa kaldırdı ve çantasını aldıktan sonra ben de bavulumu aldım ve kapıyı açtığımızda karşımızda kapıya vurmaya hazırlanan bir kadın gördüm.

"Oo amcamın kızı, yine hangi haksızlığın karşısında durmaya gidiyorsun?"

"Haksızlık hiç bitmez amcamın kızı, gel gel hoş geldin."

"Nefes bu Asiye benim amcamın kızı. Asiye bu da Nefes, benim yanımda staj yapacak öğrenci."

"Oy oy sen ne kadar güzel bir kızsın böyle. Memnun oldum kuzum." Asiye Hanım'da aynı Esma Hanım gibi gülümseyerek bakıyordu bana. Sıcakkanlı birisine benziyordu.

"Teşekkür ederim, ben de."

"Asiye, biz de çıkıyorduk. Nefes'i arka sokakta ki otele götürecektim. Gel sen de bizle."

"Tamam olur. Zaten ben de pazardan kaçıp geldim. Yangaz aşağıda bekliyor." Hep beraber çıktık ve aşağı indik. "Uuu, bak yine Yangazımı kapmış."