Mikayla Grey is een normaal meisje dat verhuisd van België naar Engeland vanwege de oorlog. Zij en haar broer hebben een goeie band gebouwd en begrijpen elkaar goed. Als haar ouders bevriend worden met de Pevensie familie gaan ze mee dineren. Ze hor...
Ze lopen allemaal door het bos te wandelen. Edmund en Mikayla lopen naast elkaar. "Als ze echt de soldaat uit de voorspelling is, dan is ze zeker niet wie ze lijkt." Horen ze achter hen.
"Bij dat bedoelen ze zeker niks goeds." Vraagt Mikayla nerveus.
"Vergeef het mij, maar daarmee bedoelen we juist iets goeds, u zal het zelf wel ondervinden." Antwoord de Centaur.
Ze komen aan bij een kamp waar ze voor die dag en nacht blijven. "We kunnen trainen voor een aantal uur en vannacht gaan we met een aantal mensen meer wapens stelen." Zegt Reepecheep, de muis.
"Mikayla, komt u maar even mee. We brengen der voor zonsondergang terug." Zegt een Centaur die haar omhoogtrekt en door het bos rent.
"Waar gaan we heen?" Vraagt Mikayla als ze een tijdje snel rennen.
"Uw volk, u bent een prinses majesteit." Antwoord de centaur wat Mikayla helemaal van haar stokje slaat. Na een aantal uur komen ze inderdaad aan bij een donker stukje. Mikayla stapt af en gaat erin.
Een heleboel witte wezens lopen heen en weer en stoppen als ze Mikayla zien staan. "Het zal toch niet!" Roept een witte centaur.
"De prinses is teruggekeerd!" Roept een witte beer.
Alle wezens buigen maar Mikayla voelt zich ongemakkelijk. "Ik ben bang dat jullie de verkeerde hebben." Antwoord Mikayla tot een poging de anderen geen valse hoop te bezorgen.
"Nee meisje, je was nog zo jong." Zegt een witte vogel. Een witte haas neemt haar hand en trekt haar mee.
Een grot vol muurschilderingen van een meisje met witte lange haren. Het vreemde is, Mikayla herkent het. "Mikayla meisje, ken je het verhaal al?" Vraagt de haas als ze gaan zitten. Mikayla schud haar hoofd.
"Lang geleden, eeuwen eigenlijk voor de witte heks Narnia binnendrong werden er twee kinderen geboren. Een meisje van de maan met witte haren en blauwe ogen. En een jongen van de zon, met zwarte haren en groene ogen, beide bestemd om een volk te leiden. Maar toen de witte heks het land binnendrong vijf jaar na de geboorte, heeft Aslan ze veilig naar een andere wereld gestuurd. Dit is jou volk." Verteld de haas.
Vervolgens legt de witte haas een jurk voor Mikayla neer waar ze makkelijker in zal kunnen vechten dan dat lange gele kleed dat ze van Suzan leende. Ze trekt het aan en gaat naar de anderen toe.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
"Ik moet gaan helpen om de telmarijnen te stoppen." Zegt ze waarna iedereen knikt.
"En wij zullen hier op u wachten." Antwoord een centaur. Mikayla knikt en gaat naar buiten.
"Ik vrees dat we niet voor zonsondergang terug zullen zijn." Antwoord de centaur waarop ze gekomen is. Mikayla stapt terug op en ze beginnen terug naar het kamp te rijden.
"Ben ik echt de prinses uit de voorspelling?" Vraagt ze na een tijdje waardoor de centaur lacht.
"Ja, moet wel, je vecht als een leeuw en je bent aardig." Antwoord hij. "Maar u en koning Edmund?"
Mikayla schrikt van die opmerking. "Goeie vrienden." Antwoord ze vriendelijk.
"Hij was nochtans zeer bezorgd toen u die bloedneus had." Antwoord de centaur lachend.
"Gezonde bezorgdheid bij vrienden zeker?" Antwoord Mikayla.
Ze komen na een paar uur in het donker aan waarbij iedereen hen aankijkt. "Mikayla!" Roept Edmund en omhelst haar meteen. "Ik dacht dat je niet meer terug kwam." Zegt hij ratelend.
"Gezonde bezorgdheid bij een vriendschap he?" Herhaalt de centaur die Mikayla bracht waarvan ze zijn naam nu weet. Indigo. Edmund laat haar rustig los en iedereen bekijkt haar outfit.
"Ik heb men volk ontmoet." Lacht ze en de anderen staan klaar te vertrekken. Reepecheep heeft de leiding. "Ik ga mee." Zegt Mikayla waarna hij knikt.
Ze volgt de groep naar de wagens van de telmarijnen en gaat als eerste naar een wagen. Caspian neemt een andere wagen en klapt hem open. Mikayla doet hetzelfde en ze stelen een hele hoop wapens en uitrustingen en verdwijnen weer als geesten in de nacht.
De volgende ochtend is het Edmund die het eerst wakker word. Mikayla ligt nog te slapen, Edmund strijkt een plukje haar uit haar gezicht en Indigo glimlacht bij het zien van Edmunds gezicht. "Je mag der wel he?" Vraagt de centaur.
"Ze is een goeie vriendin." Antwoord Edmund.
"Ja ja, bezorgd toen ze die bloedneus had, toen we terugkwamen..." zegt Indigo waarna Edmund zucht. Hij zit nogsteeds bij Mikayla en als ze wakker word kijkt ze recht in zijn donkere ogen.
"Goeiemorgen." Zegt Edmund vrolijk bij het zien van haar slaperige ogen.
"Goeiemorgen." Antwoord Mikayla en gaat rechtop zitten. Wanneer iedereen wakker is vertrekken ze, ze gaan namelijk naar een plek die ze makkelijk zouden kunnen verdedigen mochten ze aangevallen worden en zo open en bloot in het bos gaat niet.
Edmund denkt de hele tijd aan wat Indigo hem zei. Hij was dan ook vet bezorgd toen Mikayla die bloed neus had omdat die soms best pijn doen en hij heeft gisteren de hele dag lopen piekeren op waar ze zou kunnen zijn.
Ze komen aan bij een piramidevormig gebouw in het midden van een open veld in het bos. Centauren maken de weg vrij en heffen hun zwaarden. Mikayla en Lucas volgen het voorbeeld van Caspian om de Pevensie's eerst te laten gaan. Iedereen gaat aan het werk.
Wapens maken en trainen voor de oorlog die komt. "Het is misschien niet wat jullie gewend zijn, maar het is verdedigbaar." Zegt Caspian.
"Peter, je moet dit echt zien." Zegt Suzan die een tijdje verdwenen was. De groep volgt haar en zien allemaal muurschilderingen van hen. Net zoals Mikayla eerder van haar zag. "Dat zijn wij." Zegt Suzan verbaasd.
"Waar zijn we hier?" Vraagt Lucy verbaasd en Caspian grijnst.
"Weet je dat niet?" Vraagt hij en pakt een fakkel. Hij gaat voorop terwijl de anderen hem volgen. Ze komen uit bij een grote open kamer. In het midden staat de gebroken tafel waar Aslan op werd vermoord eeuwen geleden. Mikayla en Lucas hebben er verhalen over gehoord.
Ze staren een tijdje naar wat er voor hen staat en Lucy is de eerste die ernaartoe loopt. "Hij weet vast wat die doet." Zegt ze. Suzan knikt kort.
