Mikayla Grey is een normaal meisje dat verhuisd van België naar Engeland vanwege de oorlog. Zij en haar broer hebben een goeie band gebouwd en begrijpen elkaar goed. Als haar ouders bevriend worden met de Pevensie familie gaan ze mee dineren. Ze hor...
"Is dat je meesterplan? Stuur je een klein meisje naar het donkerste deel van het bos, alleen?" Vraagt Tumkin terwijl iedereen alweer binnenstaat voor de vergadering.
"Het is onze enige kans." Zegt Peter snel.
"En ze gaat niet alleen." Vervolgt Suzan.
"Hebben we nog niet genoeg slachtoffers?" Vraagt Tumkin verdrietig.
"Onze vriend Nikabrik, verloor alle hoop, koningin Lucy niet, en ik ook niet." Zegt Truffelzoeker.
Voor Aslan." Zegt Reepecheep, waarna een beer het herhaalt.
"Daarbij, Indigo en Mikayla gaan meer manschappen halen." Zegt Peter er nog achter.
"Mag ik wat zeggen?" Vraagt Caspian die opstaat. "Miraz is welliswaar een tiran en een moordenaar maar als koning, kan hij niet onder tradities en verwachtingen van zijn volk heen, er is een traditie waardoor we wat tijd kunnen winnen." Zegt Caspian.
Niet veel later lopen Edmund, een centaur en een reus over het veld met takken om bij Miraz te komen terwijl Indigo en Mikayla officieel vertrekken om haar volk te halen. Ze rijden door het bos maar worden achtervolgt door twee soldaten op paarden.
Er word geschoten door anderen en ze kunnen ontsnappen. Ze komen na een paar uur aan bij het volk van Mikayla. Ze stapt af en gaat naar binnen. "Prinses! Wat doet u hier?" Vraagt een leeuwin.
"Ik heb jullie hulp nodig, er komt een oorlog aan, en we kunnen alle hulp gebruiken die we kunnen krijgen." Antwoord Mikayla.
"We doen wat u zegt! Uwe majesteit, wij zullen er altijd voor u zijn." Antwoord een centaur.
"Bedankt, kom! We moeten snel zijn!" Antwoord ze.
"Wacht, je kleding is gescheurd Prinses!" Roept de haas van de eerste keer. Ze geeft Mikayla een nieuwe outfit die word gezien als traditie bij haar volk. Ze doet het aan en gaat op Indigo zitten, ze leid haar volk door de dichte begroeiing van het bos.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Een geheel leger van witte dieren en wezens rijden door het bos. Het ziet er prachtig uit. "Maar wees even eerlijk, wat denkt u van koning Edmund?" Vraagt Indigo onderweg.
"Indigo! Hier?" Vraagt Mikayla verwart.
"Ja hier!" Antwoord Indigo licht grinnikend.
"Hij is wel knap." Antwoord Mikayla waardoor velen beginnen te auwen!
"Maar hij is totaal verliefd op u prinses." Antwoord Indigo.
"Ik geloof van niet." Antwoord Mikayla grinnikend.
"Oh jawel!" Antwoord Indigo maar ze houden er verder over op. Alleen blijft Mikayla erover denken. Wat als Edmund haar leuk vind? Vind zij hem leuk?
===
Ze komen net op tijd aan want de battle is net gewonnen door Peter maar een pijl zit in de rug van Miraz. "Mikayla!" Roept Edmund en het leger witte wezens komen op hen af. Ze gaan bij hen staan. Mikayla stapt af en rent met haar zwaard in de aanslag naar de anderen. Er word hevig gevuurd door de katapulten. Mikayla staat naast Edmund die haar even heel bezorgd aan kijkt. De mannen van Miraz komen als een bende maffia op hun af.
Peter telt af. 1...2...3...4...5.. enzovoort. Totdat hij bij tien komt. De grond bij de telmarijnen zakt in waardoor velen erin vallen en pijlen worden geschoten op de soldaten in de kuil. Iedereen valt aan en rent op hen af. Het is een slagveld en Mikayla weert af en valt aan. Ze staat rug in rug met Edmund en doet haar best om de soldaten af te weren.
"Weetje als we niet in een oorlog waren, had ik je kunnen vertellen dat je er mooi uit ziet in die outfit." Zegt Edmund.
En doordat we in een oorlog zitten kan dat niet?" Vraagt Mikayla. Hij glimlacht maar iedereen trekt al terug. Ze zijn nogsteeds vet uitgeteld. Iedereen draait zich terug naar het slachtveld en gaat klaar staan. Ze rennen erop af voor de tweede keer als de dappere soldaten die ze zijn.
Bomen komen tevoorschijn binnen de kortste keren die meevechten en onder een of andere reden verbaasd het niemand enkel de telmarijnen. "Lucy." Zegt Peter vrolijk. Iedereen juicht en dan roept Peter: "Voor Aslan!" Waardoor alle natniers mee rennen ten aanval. Iedereen rent naar de rivier waar de telmarijnen gedreven worden.
Maar Mikayla ziet iets anders gebeuren. Ze rent achter een aantal telmarijnen die denken te ontsnappen. Ze lokt ze uit en vecht voor haar leven. De vier telmarijnen zijn sterk maar lang niet snel genoeg voor Mikayla te kunnen verslaan.
Ze heeft er makkelijk drie vermoord en neemt de vierde mee naar de anderen bij de rivier. Ze ziet Aslan en gaat naar hem toe met nogsteeds de telmarijn in haar bijzijn. "Mikayla?" Vraagt Edmund.
"Ja ja, ik heb er eentje gevangen." Antwoord ze.
"Dankje majesteit me niet te vermoorden." Slijmt de telmarijn.
"He de enige reden dat jij nog leeft is omdat je men zwaard weg hebt geschopt!" Antwoord Mikayla die hem bij de andere gooit en naast Edmund gaat staan. Ze buigen voor Aslan met zen allen.
"Sta op koningen en koninginnen van Narnia." Zegt Aslan. De drie Pevensie's staan op maar Caspian en Mikayla blijven zitten. "Allemaal." Vervolgt hij.
"Ik ben er niet klaar voor." Antwoord Caspian.
"En door dat te zeggen ben je juist wel klaar." Antwoord Aslan. Caspian staat op en dan valt zijn blik op Mikayla. "Mikayla?" Vraagt hij waarna ze op kijkt.
"Ik heb weinig vertrouwen in het beeld van mij en een land regeren." Antwoord ze.
"Hoezo? Je hebt zojuist een heel volk geleid door de oorlog! Je bent zeker op je plek hier." Zegt Aslan.
"Ik weet niet hoe ik het volk zo ver heb gekregen maar, ik ben niet gemaakt om te regeren." Zegt ze.
"Nonsense, jij bent de enige werkelijk geboren hier, je bent er misschien nog niet van overtuigd maar jij bent zeker de persoon waar de voorspelling over ging. Sta op." Zegt Aslan en dat doet ze.
"Wit en zwart zullen wederkeren. Slechts een zal hen volk kunnen ontmoeten. En ware identiteit zal in het licht komen, Zodra je de nieuwe prinses van Narnia als echte soldaat zal tegenkomen. Zal de maan zijn kind terug bewonderen, Zal liefde een spel spelen en overheerst het lot,
Weetje wat dat betekend?" Vraagt hij maar ze schud haar hoofd. "En ik dacht nog wel dat het duidelijk was." Lacht Aslan die naar Lucas kijkt.
"Wit en zwart, Mikayla en Lucas, slechts een zal haar volk ontmoeten, Mikayla, en ware identiteit zal aan het licht komen, je bent duidelijk een prinses geboren om te vechten. Zodra je de nieuwe prinses van Narnia als echte soldaat zal tegenkomen, ik meen dat de narniers jou voor het eerst zagen in je gevecht met Caspian hier. Zal de maan zijn kind bewonderen, wat duidelijk komt omdat je op je gesp van die riem een maan symbool hebt enkel had ik gehoopt dat je de laatste stap al had gezet." Antwoord hij.
"Pardon?" Vraagt Mikayla. Ze kijkt om zich heen maar snapt het laatste gedeelte niet. Aslan schud zijn kop maar lacht.
"Waar is dat lieve kleine vriendje waar je zoveel over hebt verteld?" Vraagt Aslan maar en Trumkin komt bij hen staan. Mikayla let even niet op maar Edmund heeft het in de gaten.
"Wat is er?" Vraagt hij zacht waardoor ze elkaar in de ogen aankijken.
"Misschien is het moeilijk te geloven dat we een oorlog hebben gewonnen." Antwoord Mikayla.
"Oh ja, gefeliciteerd." Antwoord Edmund wat haar maakt lachen.
"Jij ook." Zegt ze gauw. Hij kijkt naar der wang met een snijwonde. Hij legt zijn hand erop en veegt er voorzichtig over.
"Doet het pijn?" Vraagt hij maar ze schud haar hoofd. Hij laat zijn hand vallen en ze gaan met zen allen terug naar het kasteel.
