Biliyorum. İçinden ağlamak geliyor susmak yerine deli gibi haykırıp içindeki her şeyi dökmek ama yapamıyorsun yapsan gururun izin vermiycek yapmasan canın daha çok acıycak. Bu ikilemler arasında gide gele biraz daha yaşlandığını kalbinin biraz daha öldüğünü hissediyorsun... Kalp dediğin akvaryumdaki balıklara benzer suyundan çıktığı an nefes alamaz ölürler ya hani işte kalp de tam olarak öyleymiş. Evim dediği yerden çıkartılınca bir daha hayata tutunamıyormuş. Belkiler sarıyor içini zamanla. Belki iyileşir diyorsun, belki iyi gelen şeyi bulurum, sonra pes edip belki de böyle olması gerekti ve oldu diyip vaz geçmeyi öğreniyorsun. İyileştim sanıyorsun ama sadece alışıyorsun...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AYNAYA BAK
ChickLitHiçbir detayı kaçırmamak için aklımda milyonlarca kez yavaşlattığım anılara tutundum. Bir kez daha baktım her şeye. Sakinleştim, sadeleştirdim.
