BOSS // Jelena

(14)

Öylece bakakalmıştım.Ama elbette bir cevabım vardı.

"Bu hizmetime dahil mi?İmzaladığım dosyada böyle bir şey hiç görmemiştim de efendim."

Çekici bakışlarıyla gözlerimin içine biraz baktıktan sonra cevap verdi:

"Ben isterim , sen yaparsın.Bu da senin hizmetin.Diyeceğin bir şey? Ben de öyle düşünmüştüm."

Kalbimi bu kadar kırmasına rağmen gözümde hâlâ çekici olmayı başarabiliyor.Ama duygusal yönden sanmıyorum.Duygusal ilgimi o dün akşam çoktan köreltti.

Neyse yapacaktım artık.Sinirli tarafını göstermesini istemiyorum.Gerçi evdeki kurallar daha sıkı ama burda da onun hizmetindeyim.Sadece maaş biraz daha fazla sanırım.Aslında kızların yanından ayrılıp biraz daha fazla maaş için burda çalışmama gerek yoktu sanki.Gerçi seçeneğim mi vardı "o söyler , ben yaparım." sonuçta.

Burda da arkadaşsız kalmam herhalde.Geldiğim ilk günden gayet sıcak karşılandım ve Abel ile tanıştım.Onunla anlaşabileceğimi düşünüyorum.Tatlı biri gibi...

Yavaşça Bay Bieber'ın ofis koltuğunun arkasına geçtim ve kravatından tuttum.Gömlek yakalarını havaya kaldırırken ellerim ara sıra boynuna temas ediyordu.Kravatını ayarlamaya çalışıyordum ama arkadan net göremiyordum ve tam ortalayabildim mi anlayamıyordum.

"Önünüzü dönebilirseniz daha düzgün yapabilirim."

Koltuğu ile  yavaşça bana doğru döndü ve keskin bakışlarıyla bana doğru baktı.Bu sırada çekingen hâlim ve yavaş dokunuşlarımla halletmeye çalışıyordum.Ben ayaktaydım ve o oturuyordu bu yüzden eğilmek zorunda kalıyordum ve Bay Bieber'ın kravatı ile
uğraşırken salık saçlarım önüme geliyor ve doğru düzgün görmemi engelliyordu.

Farketmiş olacak ki benden önce davrandı...

Yüzüme bakıyor , beni izliyor...Ve o an saçlarımı kulağımın arkasına doğru atmıştı yavaşça.İçim fazlasıyla hoş olmuştu ve bu hareketi duraksamama neden olmuştu.Ama gözlerinin içine bakmıyordum tabi.Hem utanırım hem de dün akşamın kini var üzerimde...

"Yaptım efendim, başka bir arzunuz yoksa odama geçebilir miyim?"

Başını onaylar biçimde salladı.Ben de odadan çıktım ve odama geçtim.

Odama geçtiğimde masamda daha önce görmediğim bir şey vardı sanki.Biraz daha yaklaştığımda bir sepet olduğunu anladım.Üstünde de bir not vardı.Hemen alıp okumaya koyuldum.

-Yazan şey-
"Aramıza hoşgeldin , yeni işinde başarılar .Bu senin için küçük bir hediye , fazlasını hakediyorsun emin ol:) Sevgiler Abel"

Bu bir hediye sepetiydi.İçinde çikolata ve çoğunlukla tatlı vardı.Bu gerçekten yüzümü güldürdü ve iyi gelmişti.Ne kadar düşünceli biri.Ona teşekkür etmeliydim.Derken koridorda onu gördüm ve arkasından koşar adımlarla yetiştim.

"Hey,Abel!"

"Ah Selena , görmemişim."

"Ben ne diyeceğimi bilemiyorum.Çok teşekkür ederim.Bana fazlasıyla iyi davranıyorsun.Gerçekten çok incesin."

"Şşş...Lafı olmaz Selena , fazlasını hakediyorsun.Bunu oraya da yazmıştım.Hem bi dakka sen onu benim aldığımı nerden biliyorsun?"

Şaşkın bir yüz ifadesine büründü.Ama biraz filozofumsuydu sanki.

"Şey, üstünde Abel yazıyor? "