"E-efendim , başımda beklemenize gerek yok...gerçekten."
"Ona ben karar veririm."
Susmuştum.
"İstersen eve doktor çağırabilirim.Nasıl hissediyorsun?"
"Gayet iyiyim.Sadece bir bardak su almam lazım."
Tam yataktan doğrulacaktım ki kolumda elini hissettim.
"Sen kalkma."
Tekrar aynı pozisyona geçtim.
Bay Bieber Rose'u çağırdı ve ondan su getirmesini istemişti.Suyumu da içtikten sonra artık kendime gelmiştim.
"Ben gayet iyiyim efendim , sağolun."
...
Cevap vermedi.İyi olduğumu söylediğime gidecekti herhalde.Küstahlık yapıyormuşum gibi olmasını da istemiyordum ama şuanda gayet iyiydim ve beklemesine gerek yoktu.
"Ş-şey efendim , ben iyiyim."
"Belki de ben gitmek istemiyorumdur?"
Tek kelime söyleyemedim.Beynim yine durmuştu.Ne demekti bu şimdi?
Kısa süreli sessizliğin ardından yatak ucuma oturdu.
Kendine hayran bırakan o anlamlı bakışlarıyla bana bakarak konuşmaya başlamıştı.Kafamı öne eğip bu güzel andan kendimi mahrum bırakamayacaktım...
"Bak Selena , ben nasıl söyleyeceğim bilmiyorum.Yani aslında hayatımda bunu hiç yapmadım.Ama seni çok üzdüğümü farkettim.O akşam bana söylediğin şeyden sonra kendimi bir pislik gibi hissettim.Çok üzerine geldiğimi farkettim.Dediğim şeyler için şey...Özür dilerim."
Gerçekten çok üzgün ve pişman görünüyordu.
Rüya mı görüyordum?Yoksa bunları karşıma geçip gerçekten demiş miydi?O dediklerinden sonra ondan o kadar nefret eden ben , bu sözleri karşısında mutlu olmuştum.Bay Bieber gibi herkese karşı sert , özellikle de çalışanlarına karşı sert olan birinin gerçekten kendinde hata bulup egosunu bir kenarıya bırakıp bana bunları söylemesi , kendimi biraz da olsa değerli hissettirdi.
"T-teşekkür ederim Efendim."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BOSS // Jelena
Fanfic"Çok masum ve doğalsın.Bu hoşuma gitmeye başladı." (+18 kısımlar içerir)