𝐦𝐫. 𝐝𝐞𝐭𝐞𝒄𝒂𝒕𝐢𝐯𝐞 | marichat (-)

】neun【

__________
mr. detecative
love era ♡
↓start point↓

Chat Noir, saatine baktı. Saat 13.45ti. 30 dakika önceki trende olmalıydı oysaki. Nerede kalmıştı?

[neun: guilt]

Saat 14.15 olunca çaresiz şekilde dairesine yürüdü. George onu gördüğü için şaşırmıştı.

ーEfendim, bugün onunla buluşmayacak mıydınız?
ーBen de öyle düşünüyordum. Fakat bu sefer gelmedi. Neden gelmedi? Bir şey ters mi gitti acaba? Hemen telgraf yazmalıyım!
ーPanik yapmayın efendim.
ーHayır George, hayır! Tanıdığım Marinette asla geç kalmaz veya gelemeyecekse haber verir!

Noir, odasına girdi ve kapıyı çarptı. Üstündekileri çıkarmadan yazı masasına gitti ve panik şekilde çekmeceden para çıkarttı. Sonra dairesinden çıktı ve telgraf yazmaya gitti.

Telgrafı çektikten sonraysa, sahile gitti. Hava soğuktu. Atkı alması gerekirdi. Fakat bu soğukluk umrunda değildi. Endişeliydi. Sonra aklı Marinette ile olan ilk buluşmalarına gitti.

Flashback

Chat Noir, odasındaydı. Oturuyordu ve kendisine gelen bir hırsızlık vakası üstüne düşünüyordu. Sonra George kapıyı açtı. Kendisine bir not uzattı George ve gülümseyerek dışarı çıktı.

"Kayıp toka mevzusunu konuşmaya geldim."

Chat Noir kapıyı açtı. Dışarıda Marinette vardı. Açık mavi Viktorya dönemine yaraşır mavi elbisesi ve yapılı siyah saçları ile nefes kesiciydi. Noir'nın kalbi çarpıyordu, hiç olmadığı gibi.

Marinette'i çalışma odasına davet etti. Güzel hanım girer girmez şunu söylemişti:

ーLütfen bana takımı bulamadığınızı söyleyin.
ーHayır, matmazel. Ne yapsak da bulamadık.
ーBu iyi işte. Yani sizi daha çok ziyarete gelebilirim.
ー

Bu iyi bir fikir değil Matmazel. Köyde olanlar... Sadece bir hatadan ibaret. Kendime hakim olamadım. Bağışlayın beni. Ama-
ーO zaman takımı geri istiyorum dedektif.
ーÜzgünüm Matmazel, bu mümkün değil.
ーHata olduğunu söyleseniz de beni yanınıza çağırmak için olan bahaneyi elinizde tutuyorsunuz. Bu çok acımasızca bayım. Kalbim sizin için böylesine atarken-

Chat Noir öne atılıp kıza sarıldı. Kafasını kızın omzuna koydu. Kız şaşmıştı.

ーMatmazel, çok acelecisiniz. Sözümü bitirmeme izin verseydiniz keşke. Bu iyi bir fikir değil ve her şey bir hata gibi gelse de. Kalbim beynimle anlaşamıyor. Köyde olanlar için pişman hissedemiyorum. Ne kadar çabalarsam çabalayım siz beni büyülüyorsunuz.

Kız da ona sarıldı bu sefer. Dedektif hayatında ilk kez kendi kurallarının dışına çıkıyordu. Beynini değil kalbini dinliyordu. İradesiz ve aptal bulduğu, aşağıladığı aşıkların yerinde kendisi vardı şimdi. Belki de aşk ve sevgi konusunda yanılmıştı, ta ki onla tanışana kadar.

Flashback End

Chat Noir, dairesine geri döndü. George her zamanki gibi kapıyı hemen açmıştı. Tuhaf ama heyecanlı bir ses tonunda konuştu:

ーCevap geldi! Telgrafınıza cevap geldi! Ama Matmazelden değil, annesinden!

Chat'nın suratını dehşet dolu bir ifade aldı.

ーHemen bana ver! Hemen!

George koşarak mutfaktaki çekmeceden cevabı aldı ve dedektife uzattı. Dedektif negatif bir heyecanla, stresli şekilde, mektubu açtı ve bir çırpıda okudu.

Kahrolmultu. Elleri titriyordu. Bünyesinin hakimiyetini kaybetmişti. Zorla da olsa mektuptaki ikinci ama daha küçük olan kağıdı da okudu. Chat Noir, bu yazıyı okuyunca sakinleşmişti fakat kötü bir işaretti bu. İfadesi, dehşet doluydu.

ーB-benim yüzümden. Benim yüzümden, benim yüzümden, benim yüzümden, benim yüzümden, benim yüzümden, benim yüzümden, benim yüzümden, benim yüzümden, benim yüzümden, benim yüzümden, hepsi benim suçum!
ーSakin olun efendim. Ne olmuş?
ーM-Marinette... O... Bıçaklanmış...

❀⊱┄┄┄┄┄┄┄┄┄┄┄⊰❀
mr detecative
love era ♡
】neun: end【
❀⊱┄┄┄┄┄┄┄┄┄┄┄⊰❀

samishii-, 2021.