Duyduğu klavye sesi ile düşüncelerinden sıyrıldı Ferhan.
Etrafına bakarken sınıftaki kız grubu dışında,yalnız olduğunu fark etti 'Hayal kurarken zamanda yolculuk yapıyorum.' Diye düşünerek güldü.
Sınıfa gülüşerek giren grupla, mavi çizim defterinin kapağını hızla kapattı.
Arda...
Onu,üç senedir her gördüğünde kalbi tekliyor,midesindeki filler horon tepmeye başlıyordu,kulakları çınlıyor,aptal sapan hareketler yaparak,gereksiz cümleler kuruyordu.
Arda'yı lisenin başında futbol oynarken görmüştü.O zamandan beri istemsizce çocuğu izliyor,resimlerini çiziyordu.
Keşke,çizdiği resimleri ona verebilecek cesareti olsaydı.
Belki erkek olmasaydı işler daha kolay olabilirdi.Arda onu sevebilirdi ve insanlar, biraz olsun onları daha rahat bırakırdı.
Arda en arka sıraya kendisini attığında,Ata ve Fatih'te bir önüne geçerek yanlarına gelen kızlarla konuşmaya başlamışlardı.
Ferhan,kaçamak bakışlarla Arda'yı izlerken, defterinden rastgele bir sayfa açtı.
Sarı dağınık saçları,beyaz teni ile kusursuzdu.Siyah tişörtünün altına siyah kargo pantolon ve postal botlarından giymişti.Bir künye kolye takıyordu ve ağzındaki lolipopu bir sağa bir sola çeviriyordu.
Arda'yı bir yandan izlerken,bir yandan da resmini çiziyordu.Bir kere daha çocuğa baktığında göz göze geldiler.
Ferhan'ın kalbi koşu yarışına katılacak gibi atarken bakışlarını çekti ama Arda'ın gözleri hala kendisinin üzerindeydi.
Gergince yerinde kıpırdandı ve çaktırmadan gözlerini Arda'ya çevirdi lakin Arda orada yoktu...Hatta diğerleride orada değildi.
Sınıftan ne ara çıkmışlardı?Seslerini duyardı,değil mi?Gittiklerini duyardı.
Yoksa aklını mı kaçırıyordu?
Başını iki yana sallayarak önünde açık olan deftere baktı.Yeni çizmeye başladığı resim yoktu onun yerine önceden karaladığı resim duruyordu.Hızla etrafına bakındığında kızların hala yerinde oturduğunu gördü.
Sınıfa gülüşerek giren grupla, mavi çizim defterinin kapağını hızla kapattı.
Arda en arka sıraya kendisini attığında, Ata ve Fatih'te bir önüne geçerek yanlarına gelen kızlarla konuşmaya başlamışlardı.
Dur bir dakika....Bu sahne, ona nereden tanıdık geliyordu?
Nefes alışverişi hızlandı.Kaçamak bakışlarla çocuğu izlerken defterinden rastgele bir sayfa açtı.
Arda'yı bir yandan izlerken,bir yandan da resmini çiziyordu.
Bir kere daha çocuğa baktığında göz göze geldiler.
Ferhan'ın kalbi koşu yarışına katılacak gibi atarken bakışlarını çekti ama Arda'ın gözleri hala kendisinin üzerindeydi.
Gergince yerinde kıpırdandı ve çaktırmadan gözlerini Arda'ya çevirdi.
Bu sefer oradaydı ve kendisini izlemeye devam ediyordu.
Neler oluyordu?
Aklımda çok fantastik şeyler var...Umarım en güzel şekilde buraya aktarabilirim.
SİZLERİ SEVİYORUM.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MUKADDERAT (BxB)
Romance[TAMAMLANDI] Bir kitabın içinde olduğunuzu...Düzeltiyorum,klişelerle dolu bir kitapta olduğunuzu fark etseniz,ne yapardınız? . Her şeyi değiştirmeye çalışabilir miydi?Yoksa kendisi için yazılmış olan kaderine,son sayfaya kadar uymak zorunda mıydı...