C H A P T E R ELEVEN

1.1K 49 1
                                    

Flashback>>>

Hindi alintana ni Deanna ang ulan kahit anong pilit ng mga kaibigan nya ay wala silang magawa

Tanging si Ponggay lang ang hindi nag pa-awat sinamahan nya ang Kaibigang umiiyak at basang basa na ng ulan

"How could she say that to me" umiiyak na sabi ni Deanna

Tumingin lang sa kanya si Ponggay

"She no longer loves me"

Agad namang nilapitan ni Ponggay si Deanna

Ang mga kaibigan naman nila ay nasa likod at basa naman

Hindi nila iniwan si Deanna
Kahit pinagtatabuyan na sila

"She kissed that man! The man that I though it's just a friend"

Tahimik lang ang mga kaibigan nya

Kahit gusto na nilang ilayo doon si Deanna ay wala silang magawa

"She broke me! She left me!"

Patuloy parin sa pag-iyak si Deanna

"She mean it"

Tumayo si Deanna

Tinawag sya ng mga kaibigan nya pero hindi nya ito pinansin

Patuloy lang sya sa paglakad at huminto sa tapat ng sasakyan

Pumasok syang basa.

Umiyak ng umiyak at pinagsusuntok ang manibela

Hindi nya alintana ang sakit sa kamay kahit alam nya na injured sya sa huling laro nila sa volleyball.

"Kung magkikita ulit tayo...I don't wan't to take a risk again,para sa bagay na walang kasiguraduhan"

.
.
.
.
.
Kahit anong sakit ay bumalik parin sya sa bahay ng mahal nya

Nagbabakasakali na bawiin a ang mga sinabi sa kanya

Pero nakita nya si Jema na niyayakap ni Ricci

Ang lalaking akala nya ay kaibigan lang

Kaya walang alinlangang pinatakbo ang sasakyan

"Paalam Margarett"

TadhanaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon