Dear, SAGM (Taglish BL)

Episode 1:

Eije's PoV:

Filtered rays of sunlight woke me up. I'm pissed. I'm at my parents house. Dito muna ako nagsstay. Tumayo na ako at binuksan ang bintana to welcome the sunshine. Isinara ko kaagad nang mainitan na.
I took a shower and lay on my bed again. Nagscroll muna ako sa social media ko. Bago ko ideactivate lahat.

Ughhhhhhhh...  Naiinis parin ako sa mga nangyayari sa bansa. Napaka incompetent nang mga nasa gobyerno.

"Famous author got dumped by publishers after tweeting this

@ace13 - this country has the worst President. Ughh I can't wait till 2022. Please vote wisely.

Marami ang Hindi natuwa sa sinabi niya.

"Dapat kase nagstick nalang siya sa paggawa nang novel. Ayan Tuloy."

"Well,  serves him right, that depressed old man. LMAO."

"Well, he's not wrong, Philippines politicians sucks."

"He's account is deleted."

"What? I feel bad for him. He just speak his mind. He's a Filipino. It's freedom of speech bitches."

Hati ang suhistyon nang mga netisens sa nangyari. Marami paring sumusuporta.

He's trending "What happened to ACE? "

Napakamot nalang ako. It has nothing to do with me. Well,  I guess my brother knows him. He's a writer too.  Napataltak nalang ako. Mga tao nga naman ngayon Wala nang magawang matino. Bad or good comments pareho Lang naman nakakastress. I have some shit to do. I have to get ready for a long trip. Napadako ang tingin ko sa singsing sa lamesa. I'm still hurting, it's been a year since then.  Napatingin akO sa orasan sa wall. Pasado alas 8 nang umaga. Tumayo ako para kunin ang litrato namin sa table ko. I smile bitterly. Iniisip ko kung Hindi siya nagback out, maybe Ansaya namin ngayon. Maybe we're in Japan at Grandapapi's House sa Aomori. I imagining her picking apples with that laugh I fell Inlove with. Her long hair at singkit na nang aakit na mga mata. Her soft lips. That small body of her. I miss her.

"I'm not ready yet, but that doesn't mean I don't love you.

I.. I love you." aniya Habang Ipinatong ang singsing sa kamay ko. We're on the car. The happiest day of my life when she said YES. The tears on her eyes. Lumabas siya nang kotse. That was the last time I ever saw her. Then she took a flight to Italy.

I sigh. Masyado ba akong nagmadali? Kung Mahal niya ako, bakit Kailangan niyang lumayo nang walang paalam? Is she coming back?

Tok Tok Tok

"I'm coming in." si Nanay Delia. "Morning, Nanay." Bati ko sa Kanya. Ngumiti siya. Ramdam ko ang lungkot sa mga mata niya nang makita niyang pinagmamasdan ko ang larawan namin ni Erich. "Morning, breakfast is ready."  baba niya sa laundry ko sa tabi nang Kama at Umupo sa kama. At marahang hinaplos ang aking likod. "You'll be fine. She just need time. Besides kung kayo Talaga eh pagatatagpuin kayo nang tadhana. At kung Hindi naman, Alam Kong makakakita ka pa nang taong mananatili sa tabi mo. Taong bubuuo sa Nasira mong pangarap. At  sobrang gwapo kaya nang alaga ko. Cheer up, anak. You both need time to rethink. For now give your a chance to know the world, and to know you. " ngiti niya. Napangiti din ako. Si nanay Talaga. Hilig magpaiyak. She always there to give payo at alalayan ako Simula pa nung bata pa ako. Siya kase nagpalaki sakin. Parang nanay ko narin siya. Mas nasasabihan ko siya nang problema kesa Kay Mom. "Thanks, Nanay. Sunod na po ako." ani ko Habang Palabas siya nang pinto. She just smile at Bumaba na.