Bugün sessizliğin ilk dramıydı
Yanlızlığa ilk adımlarımı atıyorum
Biliyorum zor olacak sensizlik
Biliyorum gülemeyeceğim hayata
Caddeler sokaklar hep sessiz kalacak
Bu yürek bu beden sensiz yaşayacak
Oysa saatler bile geçmek bilmeyecek
Ne seni unuta bilecem bu hayatta
Nede yüzüm gülecek yalnızlığımda
Seni sevmiştim ben oysa
Senin yerini sensizlik aldı
Uzağımdaydı artık
Gel diyordu
Gecenin en sessiz ve en kuytuluğunda
Unutmuştu gözlerinden haykırıyordu
Bu gece son gece
Bu sözler son hece
Bu bakış son görüş
Bu yaşam son gülüş
Son gülücük
Son nefes
Işte bu bedende
YAZAR KÖKSAL ADSIZ
