Günlerce aylarca
Bekledim yollarını
Solpa düştü
Yüreğim yüreğine
Ben sana neler vaadettim
Ömrümün saati
Sana kurulu
Dilimde ismin ezber
Yüreğimde aşkın gizli
Farzettigim
Onca sevda ışığını
Söndürdün benden
Akıp giden sularda kaldı
Göz yaşlarım
Gök gürültüsüne saklandı
Sevda denilen şeyi
Ben kendi yolumu kaybettim
Nere gitsem hep hayalin
Herşey mazidemi kaldı.
Yoksa bir rüzgarla,
Fırtınamı oldu
Güvendiğim sendin
Meğerse
Bir avuç kar imişin
Gündüzleri güneşe esir
Geceleri ise siyahlara
Sen istedin herşeyi
Beni hayata zindan edip
Toz toprak oldun göz önümde
Yetmedimi yaptıkların
Önce hayatımı elimden aldın
Ne yaz bildim
Ne kış bildim
Ne uykuları tanıdım
Nede bu hayatı tanıdım
Tek bildiğim şey
Yanlızlık idi
Sesimden başka
Bakışımından başka
Nefesten başka
Birşeyim yok imiş
YAZAR KÖKSAL ADSIZ
