Bir sevdanın yıkılışını gözlemlemek o kadar acı vericiydiki gözleri yumup nefessiz kalmak gidiydi kalbimdeki seni seller aldı gözler hep doldu çiçekler hep soldu ışık söndü hayat durdu.
Yürüdüğüm yollar hep gittiğimiz yere çıkıyordu
Ama sen yoktun ben çok yorulmuştum
Rüzgâr eser iken cigsellesen yağmur damlaları gözlerime değiyordu
Fırtınalar esiyordu her esen rüzgarda bir özlem daha doğuyordu .
