" ရန်အာ...ဒါတွေကဘာတွေလဲ ??? "
ကြင်ယာတော်၏လက်မှအရောင်အဝါများ
ခေတ္တခဏထွန်းလင်းလာကာပြန်ငြိမ်သွားသည်...
" အော်...အာ့ဒါ...ဒီတိုင်းစွမ်းအားပဲလေ... "
" ငါ့မှာစွမ်းအားရှိတာလား??? "
" ရန်အာလည်းသိပ်မသိဘူးရယ် ...
အိမ်ရှေ့စံကိုမေးကြည့်လေ... "
" ငါကမေးရဲမယ်လို့မင်းထင်လား "
" သိဘူးလေ...ကြင်ယာတော်ကသူနဲ့တောင်
အိပ်ပြီးပြီပဲကို...မမေးရဲဘဲနေမလား "
" ငါကအသတ်ခံရမှာကြောက်လို့သူပြောတဲ့အတိုင်း
နေတာလေ...ငါအသတ်တော့မခံနိုင်ပေါင် "
" ကြင်ယာတော်ညနေစာစားဖို့ ရန်အာ
သွားပြင်လိုက်ဦးမယ်...ရှင်းအာကိုလာပြီး
စကားပြောခိုင်းလိုက်မယ်လေ... "
" အင်း...လာခိုင်းလိုက်လေ "
" မလာခိုင်းတာပိုကောင်းမယ်... ကြင်ယာတော်
လျှောက်မသွားနဲ့နော်...ရန်အာသွားပြီ... "
ရန်အာလည်းမြန်မြန်အခန်းထဲမှထွက်သွားကာ
တံခါးကိုပိတ်လိုက်လေသည်...
" ဒီကောင်လေးဘာဖြစ်နေတာလဲ
မြန်မြန် မြန်မြန်နဲ့... "
* ကျောတောင်စိမ့်သွားတာပဲ ဟူးးးးးး "
" သူကအသတ်ခံရမှာစိုးလို့နေမှာပေါ့... "
ပြတင်းပေါက်ဖက်မှစကားသံကိုကြား၍
လှည့်ကြည့်လိုက်ရာ ကြင်ယာတော်
သတိလစ်မလိုတောင်ဖြစ်သွားလေသည်...
" အရှင်...အဲ...ယွဲ့အာ...တံခါးကဝင်လာလည်း
ရတယ်လေ...ဘာလို့ ပြ..ပြတင်းပေါက်ကနေ..."
" မင်းကိုသတ်မိမှာစိုးလို့လေ... "
{ လူယုတ်မာအပြုံးဖြင့် }
ဟန်အာလည်းလန့်သွားကာချက်ချင်းပင်
ဒူးထောက်မိသွားသည်...
" ယွဲ့အာ... ဟန်အာ့ကိုမသတ်ပါနဲ့ ...
ဟန်အာလိမ်လိမ်မာမာနေပါ့မယ်နော်...နော် "
" မင်းကချစ်ဖို့ကောင်းသားပဲ...အာ့လိုမျိုးဆို
ငါအရမ်းမုန်းတာပဲ..."
YOU ARE READING
မှော်စွမ်းအားရှင်၏ဒိုင်ယာရီ
Romanceအထက်တန်းကျောင်းသားလေးတစ်ယောက် အိပ်ပြီးနိုးလာတော့ Novel ထဲရောက်သွားတယ် အာ့ Novel ကလည်း 1 ပိုင်းတည်းဖတ်ထားတာ အတတ်မေ့ချင်ယောင်ဆောင်ပြီးဘာတွေများ ဖြစ်လာမလဲ
