Sterces 1

38 7 0
                                    



It all started;

Dew Villary pov;

'Why am I here?'

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

'Why am I here?'

'Uhh! They thought that I am crazy.'

Napapangiti na lang ako ng mapait habang tulalang nakatingin sa labas ng hospital na ito.

Kuya Isaac brought me here. That handsome jerk. My kuya.

'Hahaha.. hindi niya ba alam na mas baliw na baliw ako sa kanya?!'

"Hahahahahah!!" hindi ko na mapigilan ang iniisip ko kaya bumulalas ako ng tawa. I am indeed a crazy girl! Crazy in love with you!

Patuloy lang akong tumatawa habang nakatingin sa akin ang ibang pasyente dito sa hospital. Baliw nga tAlaga ako.

"Tsk! Baliw ka ba?!" walang ganang tanong sa akin ng babaeng bigla na lang sumisingit sa pagtawa ko. "uhh wait.. mga baliw pala talaga ang nandito sa hospital na ito. Bakit pa ba ako magtataka?" iiling-iling niya pang dagdag habang nakangisi sa akin kaya tinaasan ko siya ng kilay.

"Baliw ka din dahil nandito ka!" balik ko sa kanya na mas nginisian niya.

"Hindi lahat nang nandito sa loob ng hospital may sakit sa utak.. karamihan sa mga nandito dapat sa cardiologists nagpapagamot. Tsk!" nakangisi pa rin niyang sambit bago ako talikuran.

"Tsk! Weird.." pahabol ko pang sambit sa kanya bago ulit pinagpatuloy ang naudlot kong pagtawa.

"Hahahahahha.. mas gugustuhin ko pang magkasakit ako sa utak kaysa masaktan ang puso ko!" malakas ko pang sigaw dito sa kinauupuan ko. Ngunit habang patagal ng patagal ang tawa ko unti-unti namang napapalitan ang emosyon ko.

Maya-maya lang ay napahawak ako sa mukha ko dahil bigla kong naramdaman ang basa doon.

Napakagat na lang ako sa ilalim ng pisnge ko. Tsk! Sinong niloloko ko?

"May sakit na nga ako sa utak, pati rin ba puso ko?"

Malalim akong napabuntong hininga habang marahas na pinunasan ang luhang tumulo galing sa mga mata ko.

I know what that's girl mean. At alam ko ding parehas lang kami. Karamihan naman na pasyente sa lugar na ito hindi utak ang may sakit dahil mas nangingibabaw ang sakit dito sa puso namin kaysa sa sakit na inakala ng ibang meron kami.



***

"Hello.." Walang ganang bati ko sa babaeng sumingit sa pagtawa ko noong nakaraan.

Tahimik lang siyang nakaupo dito sa may garden habang kaharap ang maliit na pond.

Tamad lang niya akong binalingan ng tingin tsaka inikutan ng mata bago ibalik ulit ang pangingin kung saan siya nakatingin kanina.

"Tsk!" singhal ko bago umupo sa tabi niya.

D' STERCESTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon