distraught

- 12

_

"Haeun"

Diyor. Hayattan bıkmış yorgun bir ses boynuma doğru üflerken nefesini.

Yavaşça arkama döndüğümde yüzünü görüyorum sonra.

"Jungkook yine halüsilasyon görüyorum"

Güldü sonra karşımdaki, aşık olduğum adam.

Baya güzel gülüyordu. Hiç bir şey kaybetmemişti gülüşünden.

Yavaşça yaklaştı sonra.

Sarmaladı beni korumak istercesine.

Sanki kaçacakmışım gibi.

"Çok geç oldu haeun özür dilerim"

Omzumda ıslaklık hissettim.

Ağlıyordu.

Kollarını üzerimden itip gözyaşlarından öptüm.

Sonra dudaklarımız birleşti.

Rüya değildi. Emindim.

Yoksa tat alamazdınız.

Ama ben dudaklarının tadını alıyordum.

🥺✋🏻

*