Hayatıma Hoşgeldin (TAMAMLANMIŞTIR)

Bölüm -12

Çok enerjik bir şekil de uyanmıştım , kahvaltıyı hazırlamış , sonrasın da yukarı çıktım ve Emir'i küçük bir öpücük ile uyandırdım. Üzerindeki örtüyü kendime çekmiştim.

"Günaydın."

Kısık gözlerle bana bakmıştı. Uykulu bir şekil de konuştu.

"Sana da günaydın."

Elini uzatınca tuttum ve beni kendine çekti. Bende dengemi kuramayıp ona doğru yüzükoyun uzandım. Başım tam omzununa geliyordu. Bu kadar yakınına gelmişken dövmelerini yakından inceleme fırsatı bulmuştum.

"Bende istiyorum."

Bana anlamamış bir ifade ile baktı. Bende anlaması için omzunu öpmüştüm.

"Dövme mi?"

Başımı evet anlamında sallamıştım.

"Evet."

"Peki tam olarak ne istiyorsun."

"Benim için anlamı olan istediğim ama bir türlü yaptırma cesareti bulamadığım bir şey."

"Merak ettim."

"Bugün yaptırmak istiyorum."

"Bakarız bakalım."

Dudak büzmüş ve ellerimi çenemin altına koymuştum. Lütfen bakışımı atıp onu güldürmüştüm.

"Şu an karnım zil çalıyor hani biraz daha durursak seni yiyebilirim."

"Tamam, tamam hadi toparlan gel kahvaltı hazır zaten."

Başı ile onaylayıp kalktı. Yanağımdan makas alıp göz kırptı ve çıktı. Bende arkasından çıkıp aşağı indim. Masaya oturdum kendime soğuk süt koydum. Emir'de geldiğin de demlediğim çaydan aldı. Daha sonra kahvaltımızı edip etrafı toparladık. Biraz salonda oturduk , ona istediğim dövmeyi göstermiştim.

"Senin için gerçekten anlamlıymış."

"Öyledir , aslında 18 yaşım da doğum günümde yaptırıcaktım ama cesaret edemedim."

"Olsun bugün hallederiz."

"Umarım güne böyle güzel başladığımız gibi sorunsuz bir gün geçer ve gider."

"Öyle olucak , 2021 bizim yılımız olucak."

Gülümsedim ve ona döndüm. Göz teması her kurduğumuz da gözlerinin içi parlıyordu. Ellerimi çenesine koydum ve dudaklarını dudaklarıma bastırdım. Bana hızla ayak uydurmuştu.

Nefessiz kalınca kendimi geri çektim. Bir süre yine konuşmadan göz temasında kaldık. Doya doya bakmak istiyordum. Bu an hiç bitmesin diyordum. Sonra telefonum çalması ile göz devirdim.

"Hemen bakıp geliyorum."

"Bekliyorum."

Yukarı çıktım ve arayanın Pelin olduğunu gördüm hemen açtım.

"Hiç açmasaydın?"

"Uzaktaydım."

"Neyse Emir uyuyordur diye kapıya vurmak istemedim kapıdayım açsana."

Bir şey demedim ve telefonu kapatıp. Aşağı indim.

"Misafirimiz var."

Emir bana şaşırmış bir ifadeyle bakarken üstünü gösterdi. Güldüm ve konuştum.