[w trakcie] ❝ Kim, umówisz się ze mną? ❞ #tekukmarudy na tt
Taehyung i Jeongguk są na 7 roku nauki w Hogwarcie, obaj zostali przydzieleni do domu Godryka Gryffindora, obaj dzielą to samo dormitorium. I w zasadzie na tym się kończy podobieństwo międz...
Rozdział ze specjalną dedykacją dla kup_mi_cuksa 🥰
Tęskniliście? Nowy rozdział był aż rok temu :'') Trochę z opóźnieniem, ale witam was wszystkich w tym nowym, mam nadzieję, że lepszym dla nas wszystkich roku
Ważna informacja do zapamiętania na resztę rozdziału
Fioletowe fiołki symbolizują miłosne myśli, pamięć, stałość w uczuciach i wierność.
To tyle na razie ode mnie, miłego czytania:)
___
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Rozdział XXII
Włókno ze smoczego serca
» Jak Jeon Jeongguk dowiaduje się o tajemniczym wielbicielu Kim Taehyunga. «
🐥 Czy Jeongguk będzie w tym rozdziale
a). rozjuszony
b). wściekły
c). zbulwersowany
że ktoś oprócz niego zainteresował się Taehyungiem?
🐨 Myślę, że d). kimkolwiek ta osoba by nie była i tak zechce rzucić na nią Avadę.
___
W porze zimowej ciężko było uświadczyć na otoczonych zewsząd wodą wyspach nawet odrobiny światła. Zresztą, zjawisko to objawiało się nie tylko w czasie kiedy ziemię skuwał lód, bo ze względu na układy niżowe szkockie wzgórza często skazane były na przysłaniający je, niezależnie od pory roku, cień płynących po niebie chmur.
Tego poranka, który przyniósł ze sobą nie tylko mroźne powietrze, ale i girlandy szronu na drzewach, wcale nie było inaczej. Wytwory skroplonej w powietrzu wody tkwiły nad pogrążonym we mgle zamkiem, który nie był dłużny i zatapiał w chmurach dachy swoich strzelistych wież. Jedna z nich, gdzie od wieków miejsce zajmował ogromnych rozmiarów dzwon, wraz z przesunięciem się pozłacanych wskazówek na cyfrę siedem i dwanaście, wypuściła z siebie tubalny odgłos obwieszczający uczniom rozpoczęcie śniadania.
Nastolatkowie zamieszkujący ostatnie dormitoria u szczytu Wieży Gryffindoru, tuż po usłyszeniu tego niezwykle natrętnego dźwięku, który o tej porze zdawał się wybijać godzinę kilka tonów głośniej niż zazwyczaj, z niechęcią otworzyli oczy, uparcie walcząc z chęcią ich ponownego zamknięcia.
— Sobota dzisiaj? — zapytał siódmoklasista zachrypniętym głosem, po omacku wyciągając rękę w bok, gdzie część bordowego zagłownika zajmował puchaty szlafrok.
