TUNGA

1

( BÜTÜN BÖLÜMLERİ AYNI ANDA YÜKLENMİŞTİR )

TUNGA:Bir cins leopar
 

     Henüz bükre vaktiydi.Kardelen, annesinin nazik elleriyle saçlarını taradığını hissediyordu.
Onun aynadan yansıyan görüntüsüne bakarken,
-Anne... her insan dünyaya gelirken cennetten bir parçayı da yanında getirirmiş...sence ben neyi yanımda getirmiş olabilirim? diye sordu.

Annesi eğilip onun yanağına bir öpücük kondururken,
-Sımsıcak gülümsemeni...deyince yine kocaman bir gülücük belirmişti yüzünde.

      İçinde büyük bir mutlukla uyandı.Hala gördüğü rüyanın etkisi altındaydı.Annesi öldükten sonra zaman zaman onu rüyasında görse de, bu gün doğum günü olması nedeniyle, bu rüya daha bir anlamlı gelmişti ona.

        Yatağından doğrulup başucundaki saate baktı.Henüz altıyı beş geçiyordu.Komodinin üzerindeki fotoğrafı okşarken,
-Anne...baba...beni dünyaya getirdiğiniz için teşekkür ederim...şimdi yanımda olamasanız da...sevginiz hep benimle... benim de dualarım daima sizinle olacak, diye mırıldandı.

      Onları bir trafik kazasında kaybedeli neredeyse iki yıl olacaktı.Şimdi ise, yaşamını ağabeyi Meriç ile birlikte sürdürüyordu.

Pencerenin önüne geçip alaca karanlıkltaki sokağa bakarken,
- Doğduğum gün gibi yine her yer beyaza bürünmüş, diye mırıldandı.Annesi ona doğduğu günü anlatırken,
"Çok karlı bir gündü, doğumuna daha iki aydan fazla vardı ama, sen o kadar sabırsızdın ki, baharı beklemeden açıverdin gözlerini dünyaya.O küçücük ve narin halinle senin için "belki de yaşamaz" demişlerdi fakat, sen olağanüstü yaşama arzunla tutundun hayata .O zaman babanla sana ad düşünürken, "karların altından başını cesaretle yeryüzüne çıkaran o güzel çiçeğin" isminin yakışacağını düşünerek "Kardelen" olsun istedik.

Annesinin bunları anlatırken gözlerinde oluşan hüznü görünce,
-Anne geçti herşey, bak senin emeğin ve bakımınla kocaman kız oldum, kalbimdeki delik için de üzülme, ben iyiyim, hem, geçen gittiğimiz doktor delik çok küçük, hayati tehlike yaratmıyor, şimdilik ameliyata gerek olmadığını söyledi ya, deyince,

Annesi içini çekerek,
Çok şükür, öyle diyorlar ama...sen yine de çok dikkat et fazla yorulmamaya çalış olur mu kızım? demişti

Onu üzmemek için
-Olur anne merak etme turp gibiyim,
sonra gülerek,
-Pardon...kardelen gibiyim
hem belki de ben kalbimdeki o delikten güneşi görünce başımı yeryüzüne çıkarmışımdır, deyince annesi gülümsemişti onun bu sözlerine...

(Bükre: erken sabah vakti.)