TUNGA

5

Onu öptüğü anda, adam ona öyle büyük bir nefretle bakmıştı ki, bu bakış onun tüylerini diken diken etmeye yetmişti.Sonra adam onu biraz ittirerek uzaklaştırınca da, neye uğradığını şaşırmıştı.O sırada dışarıdan,
-Abi burada mısın? diye duyulan bir sese, adam başıyla bir işaret yapınca, kapıyı açmasını istediğini anlamıştı.

Kapıyı açıp dışarıdaki adama,
-Arkadaşınız burada...yaralanmış, deyince adam büyük bir şaşkınlık yaşasa da, hemen içeri girerek aceleyle  koluna girip onu kabinden çıkarttı.Yaralı adamı götürürken arkasını dönerek,
-Abimi koruduğunuz için sağolun deyince, onun bu sözlerine karşılık Kardelen, sadece başını sallayabilmişti.

O sırada beyaz elbisesinin ön kısımlarına ve ellerine adamın kanının bulaştığını görünce şoka girerek, hemen yıkamaya başladı.

Çalan cep telefonunu açtığında Efsun'un
-Nerdesin kızım sen... ben sap gibi kaldım burda, diye bağıran sesinden kulağı çınlamıştı.
-Efsun kabanımı alıp hemen alt kattaki personel tuvaletine gelir misin? diye sorunca,

Efsun onun sesinin tonundaki paniğe şaşırarak,
-Hemen geliyorum, diyerek kapatmıştı telefonu.

Az sonra onu kan bulaşmış elbisesiyle görünce dehşetle,
-Ne oldu sana yaralandın mı yoksa diyerek ,onun sağına soluna bakmaya başladı.

Kardelen, onu rahatlatan bir.
sesle,
-Merak etme yaralanan ben değilim ...sadece başka biri...yani siyah giyen adanmlar...vardı falcı demişti ya...

Efsun onun saçmaladığını düşünerek endişeyle,
-Hangi adamlar sen iyi misin canım? diye tekrar sormak gereği duydu.

Kardelen üzerine kabanını giyerken,
-Ayrıntısını sonra anlatırım...sadece yaralı birine yardım ederken kan bulaştı işte...ben şimdi bu halimle salona dönemem artık, burdan eve giderim ama, sen kalmak istersen biraz daha kal,

Efsun biraz kızarak,
-Delirdin mi sen, benim de işim olmaz artık burada, hadi gidelim, deyince, hızlıca çıkmışlardı otelden,

Az sonra bindikleri takside Kardelen olayın ayrıntısını anlatmış, fakat adamı öptüğünden söz etmemişti.

Efsun,
-Kimdi ki bu adamlar, Allah bilir mafya bozuntusu tiplerdir, şimdilerde çokça türedi bunlardan.Adamı dövenler senin yüzünü görmediler değil mi? diye sorunca,

Kardelen başını iki yana sallayarak,
-Görmediler... sen haklı olabilirsin benim de en nefret ettiğim şiddet yanlısı tipler bunlar, toplum huzurunu da bozuyorlar. dedikten sonra,
-Ucuz atlattım galiba...neyse geldi geçti diyelim...peki ben yokken salonda transferlerle ilgili bir şey öğrenebildin mi? diye sordu.

Efsun içini çekerek,
-Maalesef, ser verip sır vermiyorlar yarın öbür gün öğreniriz nasılsa....

          Kardelen, Efsun'u evinin önünde indirdikten sonra kendi de evlerinin önüne gelince taksiden indi.Zaten Efsun'ların evi ile aralarında sadece bir sokak vardı.Onunla çocukluk arkadaşıydılar hatta babaları da arkadaştı zamanında.Şirketteki işini de onun aracılık yapması sayesinde bulabilmişti Efsun ile birlikte çalışabildiği için de mıtluydu.Anne babasını birden kaybedince o dönem, çok bocaladığını hatırlıyordu.Abisinin de çalışma saatleri değişken olduğu için onunla iletişimi azdı O yüzden, Efsun gibi bir arkadaşı olduğu için şanslı sayıyordu kendini.

        Eve girer girmez hemen kıyafetini çıkatarak makineye attı.Zira abisinin de kanı fark ederek, onu bir sürü soruya tabi tutmasından çekiniyordu.Sonra da, sıcak bir duşa girerek günün yorgunluğunı atmaya çalıştı.

Duştan sonra yaptığı kahveyi penceresinin kenarında yudumlarken hala yaralı adamı düşündüğünü fark etmişti.Sonra kendisine kızarak,
-Herhalde tedavi olmuştur... bir iki güne bir şeyi kalmaz aynı haydutluklarına devam eder... diyerek yatmak üzere odasına geçti.