Maybe You Love Me Too, Yeonbin

🦊🐰

"Soobin iyi misin"

"Evet aşağısı sıcaktı ondan"

"Yüzünü 50 defa yıkadı sıcaktan"

"Belli oluyor"

"Annem arıyor bir dakika"

Beomgyu telefonu açtı ve konuşmaya başladı

"Tamam çabuk gelin"

"Görüşürüz"

"Annemler eve dönüyormuş geçerken seni de alalım dediler şimdi gelirler"

"Bende gideyim"

"Seni bırakalım mı taehyun"

"Hayır gerek yok hyung"

"Bi saattir kucağındayım ayakların acımıştır yürüyemezsin bu halinle"

"Ama"

"Sus hadi aşağı inelim"

Taehyun ve beomgyu diğerleriyle vedalaştıktan sorna aşağı indiler yeonjun da onları uğurlamak için arkalarından gitti şimdi teras dedikleri yerde taekookbin kalmıştı aslında soobin de diğerlerini göndermeye gidecekti ama abisinin ona attığı delici bakışlar engel olmuştu

Bağdaş kurup yere oturmuş başını önüne eğmişti

"Soobin"

"Efendim hyung"

Soobin jungkookun sesi ile irkilmişti

"Ben herşeyi anlayabiliyorum"

"Neyi anlıyorsun hyung"

"Ondan etkilemiyorsun değil mi"

"Ne"

Taehyung da jungkook un bunu demesini beklemiyordu

"Ha- hayır et- etkilenmiyorum"

Soobin in yüzü kızarmıştı taehyung yeonjunun soobinden etkilendiğini düşünüyordu ama jungkook onun düşüncesinin tam tersi bir düşüncedeydi

"Ne kendini nede bizi kandırabilirsin soobin"

"Hyung ben"

"Soobin artık farkına varman gerek birbirinize zarar verebilirsiniz bunun sonunda"

"Ama ben yani bunu hiç düşünmemiştim yani"

"Neyi düşünmemiştin soobin"

İçeri giren yeonjun ile beraber zaten gergin soobin daha çok gerilmişti

"Birşey alacaktı bana onu sordum yeonjun"

"Hmm anladım"

Yeonjun esnemişti uykusunun geldiği de çok belliydi

"Bizde artık gidelim aşkım"

"Burada kalın hem satte geç oldu"

"Bilemiyorum burada kalırsak senle yatmam gerek soobin o zaman uyuyamaz"

"Yeonjunla yatar birşey olmaz nede olsa daha önce de yattılar"

"Onlara sormak gerek ben bilemem"

İkiside artık birşeylerin farkındaydı bu yüzden birbirlerinden çekiniyorlardı

"Benim için farketmez soobin isterse gelsin"

"Banada farketmez sen rahatsız olmazsan tabi hyung"

"Dediğim gibi benim için farketmez"

"Tartışmayın siz hadi siz gidin yatın"

"Tamam"

Yeonjun önde soobin arkasında yürümeye başladılar yeonjunun gözleri yürüdüğü sırada kapanıyordu şuan soobinle yatmasını bile umursamıyordu

Odaya girdiklerinde yeonjun kendini direk yatağa bıraktı ve gözlerini kapattı hemen uyumuştu zaten

Soobin yeonjunun üzerini örtüp yatağa girdi yeonjun soobine dönmüş,başını soobinin göğsüne gömmüştü uyurken minicik kalan bir bebek tipine bürünen yeonjun soobinin yüzünde bir tebessüm oluşturmuştu

Yeonjun kolları arasına sardı sanki üzerlerine düşen kayalardan koruyormuş gibi yeonjunu sarmıştı ne olduğunu o da bilmiyordu ama bı çocukta onu çeken çok güçlü birşey vardı