Grow old with you( on going, slow)

Chapter 23

Nagising ako sa tunog ng alarm clock ko. Tumalikod ako at naka pikit parin, ngunit malakas ang tunog nito kaya bumangon ako at pinatay ito nag inat inat pa ako bago bumangon at nagpapadyak bago tinignan ang oras

5:00 am palang! I want to sleep more akmang matutulog ako ng maalalang bibista pala ako sa therapist ko ngayon kaya naman bumangon na ako

Napag isipan kong mag jogging since maaga pa naman kaya naligo agad ako ng nag bihis i brought my phone and ipods with me dati ko ng gawain yon tuwing magjajogging ako

Nilibot ko ang buong village ng ilang beses bago ako tumigil sa isang càfe dahil sa gutom.. nagpupunas ako ng pawis habang papasok càfe nilapitan agad ako ng waiter at iginaya patungong table saka ako inabutan ng menu

"Coffee and toasted bread with peanut butter, fruit salad and water" sabi ko

"That's all ma'am? "Tanong nito habang nag te-take note

"Yeah" sagot ko sabay abot sa kanya ng menu

" Your order will be serve after 5 minutes ma'am" nakangiting sabi niya bow pa ito bago umalisoo

Habang naghihintay nilibang ko ang sarili ko sa instagram ko ng mag notif. Ito agad ko itong binuksan ng pangalan ni cylden ang naka lagay

cylden: good morning^_^ have a great day a head..

Ako: good morning too. You too

Pinindot ko yung send at hinintay siyang mag reply pero offline na ito napa irap nalang ako nag scroll pa ako hanggang sa may umupo sa harapan ko, ngunit hindi ko ito pinansin at nagpatuloy lang sa pag scroll hanggang sa may lumapit sa kanyang waiter ay hindi ko siya nilingon hanggang sa dumating yung order ko

"Feeling cold huh?" Basag niya sa katahimikan namin. Nag angat ako ng tingin sa kanya kung ako pa ang kinakausap niya, tinitigan ko siya ng walang reaksyon sa mukha nakangiti ito sa akin, mukha naman siyang mabait ayon sa kanyang itsura

" Miss president, it's been a long time" kumunot ang noo at tinitigan siya? Kailan ko pa to nakilala wala akong maalala! tumawa siya ng makitang naguluhan ako

"Excuse me, do i know you?" Pinigilan kong magtaray sa kabila ng mapang asar na ngiti niya

" Poor miss president, we've met last 3 years ago sa camping sa isang bundok in tagaytay, you remember? That was the time na nag ca-company ka for president.."paliwanag niya, namilog ang mata ko, siya ang nagligtas sa akin nung nawala ako at umiiyak dahil naiwan

It can't be...

"F-fred?" Nauutal na tawag ko " ngumiti siya sa akin
Hindi ko siya namukhaan agad dahil sa pagbilis ng pagbabago ng kanyang anyo mas lalo siyang tumangkad at pumuti. Nag matured na siya

"Oh my goodness it's really you... Gosh i'm sorry I didn't recognized you, you changed a lot" masayang sabi ko tamayo ako humalik sa pisngi niya bilang pag bati at natawa siya saka umupo

Fred was from CSU, naging friends kami while we're in camping nagsama sama ang iba't ibang School at kasama sila don, siya yung nakakasama ko non if nawawala ako. Sinamahan din niya akong hanapin yung necklace ko na nahulog sa ilog

He was 2 half years old older than me, i think i'm not sure pero mas matanda siya kaysa sa akin

" I saw you yesterday outside the hospital, what happened?" Mausisa niyang tanong

" I was confined because of stress and sick, the doctor said it was not a good combination so i was admitted to the hospital, but I'm better now. Naka pag jogging pa nga ako eh" sagot ko saka kumain