Chapter 12

9 2 0
                                    

Luna's POV



Hindi ko alam kung paano pakiharapan tong mga kaibigan ko ngayon, hindi pa handang mag process tong utak ko ng mga nangyayari ngayon parang gusto kong lumayo muna sa kanilang lahat. i need to think and moved on from everything can't handle it anymore, i'm so hopeless and powerless now

i wanted to run away from all of this, pero pag tumakbo ako maayos ba ang lahat ng ito? magiging malaya ba ako? hindi naba ako hahabulin ng mga problemang kinahaharap ko ngayon?
ano pabang hindi ko nalalaman na sekreto? kung meron man hindi kona gustong malaman hindi kona kakayanin ayoko na.. gusto kong isipin na panaginip lang ang lahat ng ito pero malabong mangyari.. bumuntong hininga nalang ako

nagpaalam akong lalabas na muna saglit pero dinala ako ng mga paa ko sa roof top pag bukas ko palang ng pinto sumalubong na sa akin ang malamig na simoy ng hangin napayakap nalang ako sa sarili ko at nag lakad palabas tinanaw ko ang mga ibang buildings sa paligid bago ako tumingin sa ibaba. i smiled when i saw a group of people laughing about their conversations, i wish i could laugh like them pero sa sitwsyon ko ngayon parang hirap na hirap akong patawanin ang sarili ko

afterall what i found out hindi ko alam kung kaya ko pa bang ipakakita sa mga naka paligid sa akin yung power na meron ako

paano na yung pag aaral ko? 3 days na akong hindi pumapasok, i need to make up those quiz and activities that i missed in 3 days, ayokong maapektuhan ang pag aaral ko pero hindi ako nakaka sigurado kung kayayanin ko ba

ng magsawa na ako sa view ay tumingin ako sa itaas at puro maiitim na ulap ang nakita ko, mukhang uulan ngayon, i breat heavily before i decided to go back hinahanap na nila ako kaya tumalikod na ako

i was about to walk when i saw a man standing at the door, mula sa sapatos tinignan ko siya pataas at nagulat ng magtama ang paningin namin ni cylden, bakit siya andito? paano niya nalaman na nandito ako? i looked at him with a question face? pero nangunot ang noo ko ng makitang nakatitig siya sa akin ng matalim, his dark eyes are stock on me
hindi ko mapigilan ang pag taas ng kilay ko at pinag cross ang dalawa braso sa harap ng dibdib ko

"is there any problem" nagtatakang tanong ko, hindi siya sumagot sa halip ay nag lakad siya papalapit sa akin kaya naman ibinaba ko yung mga kamay ko at napaatras ako

i suddenly stop when i hit the wall, hinarang niya yung dalawang kamay niya sa magkabilang side ko without taking away his eyes from me, parang nilalagnat ako at nahihirapang huminga
pero nanghina yung tuhod ko ng magsalita siya

"i'm so blessed to love a girl like you" panimula niya, isang dangkal nalang ang layo ng mga mukha namin kaya nama hindi ako maka hinga ng normal " i dream you to be my future girlfriend, but sometimes i lost hope you're far away from me, your like a star that shining in the sky, there are millions of star but my eyes stock on you, i admired your personality since the day i met you, and then one day i woke up and i just saw my self falling inlove with you, i can't have a conversation with you even if you want too... all i can do is to look at you from a far, just like the star..." mahabang dagdag niya napatitig ako sa kanya at walang masabi, nangapa ako ng maisasagot sa isipan ko pero wala akong makita at mahanap kaya natulala nalang ako

" i've been dating so many girls before, kase hindi kona ma kontrol. i want to always on your side, saying i love you to you everyday, caring of you... i want to do that but i don't have a permission from you, tuwing meeting sa SSG office we are all amaze how genius you are, you can handle the university without our support, all we have to do is to agree from every decision you suggest and that's make me every fucking day deeply inlove with you" dagdag naluha ako pero agad niyang pinunasan at hinalikan ako sa noo

Grow old with you( on going, slow)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon