Grow old with you( on going, slow)

Chapter 6

Nagising nalang ako ng may narinig akong boses ng nag aaway, hell. anong oras naba? bat parang madilim pa, napabangon ako sa pagkakahiga at umupo tinignan ko ang alarm clock at napamura nalang ako ng makita ang oras 12:00 noon palang

pamilyar na ako sa dalawang boses na naririnig ko humikab nalang ako at nahiga ulit nang may napansin ako sa kakaibang boses, wait. umiiyak ba si mommy? i need to see her. this is not good. bumaba ako ng kama at lumabas ng aking silid

dahan dahan akong naglakad papalapit sa kwarto nina mommy naka bukas ng kaunti yung pinto kaya sumilip ako at tama nga ang hinala ko umiiyak si mommy, it's been a while since i heard her crying like that, i think i was a kid back then. basta naka limutan kona

curiuos ako sa pinag aawayan nila kaya unti unti kong binuksan ang kwarto nila. at habang pumapasok ako hindi ko maipaliwanag ang aking nararamdaman sa mga naririnig mula sa bunganga ni mommy, hindi magagawa ni daddy yon. my dad is loyal to mom, pero bakit ganito ang mga naririnig ko sa mga magulang ko?

"eugine may anak na tayo dalaga na ngayon mo pa naisipang magbabae? naawa ka naman sa anak mo, oh talagang wala kanang pake sa kanya, god eugine saktan mo nalang ako wag lang ang anak ko, ayokong nakikita siyang nahihirap because of your goddamn  mistress" naluluhang sabi ni mommy, i want cry so bad

"hindi ko siya pababayaan, and besides hindi naman niya malalaman, nasa sayo na kung sasabihin mo kung gusto mo talagang masira ang pamilya natin, at saka ilang beses ko bang sasabihin na wala akong babae, tangina naman isabelle, pati paba naman yon papaniwalaam mo? akala koba natalino ka?"sungbat sa kanya ni daddy hindi na nakaya ng mga luha ko at kusa nalang silang pumatak

"i already saw it, may ebidensiya eugine meron, ilang beses kong pinalampas to pero sumosobra kana hindi kona kaya kung ano ang magiging buhay ni luna pag nalaman niya, ayokong maapektuhan siya at mag rebelde ng dahil lang sa pambabae mo" my mother is that different mas inuuna niya ako kaysa sa sarili niyang nararamdaman napakagat labi nalang ako

"itatakwil ka niya, why are you doing this? hirap na hirap na ang anak mo dadag dagan mo pa? ano nalang ang sasabihin niya ng malaman niyang babaero ang ama niya?" pahabol na sabi ni mommy at umupo sa gilid ng kama at nagpatuloy sa pag iyak

"i know she couldn't, hindi siya mag rerebelde dahil alam niyang hindi ako ganon, i don't want to ruin that beautiful smile on her, i always want to hear her enticing laught her soft voice i dont want to ruin everything, kahit na malayo na ang loob niya sa- pinutol na siya ni mommy

"matagal ng wala sa kanya yang mga bagay na yan na sinasabi mo eugine i'm a mother that's why i know everything kahit na hindi siya nag kwekwento at nag sasalita sa akin i know her very well, you ruined everything to her, your always avoiding her, the time that she needs you more. mas lalayo lang ang loob niya sayo pag nalaman niya to, hanggang kailan paba tayo magtatago sa kanya ng mga sekreto" lutang na sabi ni mommy habang umiiyak

"you know how much i love you right? i'm doing this for freaking reason, may rason ang lahat pero hindi ko siya pinabayaan, i was avoiding her that time kase ayokong masanay siyang laging anjan ako" casual na sabi ni daddy

" how about her? do you still love like how much you love me? tell me eugine, answer me honestly, para alam ko ang gagawin ko, just tell me, kakayanin ko kung hin- pinutol siya ni daddy at napapikit nalang ako ng narinig ang sigaw niya at humagulhol si mommy

"bullshit isabelle, fucking shit. how to do think heartless i am?  i love her more than anything in this world, didn't you feel that?- " hindi kona siya pinatos, hindi na kaya ng aking mata at tenga ang mga naririnig ko ngayong oras na ito.. my legs are shaking, my whole body are aching, naki sabat na ako i put my hands on the wall to support my weight,

" i don't feel the same way anymore dad, not anymore, and please don't tell that you love me cause i don't feel it.. ganito ka na ngalang sa akin pati paba naman family natin masisira na? what the fuck that"sigaw ko habang lumuluha na

"l-lu-na?" nahihirapang tawag sa akin ni mommy

"i need to go" yun lang ang huling sinabi ko at tumakbo ako ng kwarto bumaba ako ng pinulot ang susi na nasa center table, i just drove the car what i see in the garage i even heard my mom and dad calling me using thier endearment for me, pinaharurot ko ang sasakyan at hinayaan kona lamang ang sasayan kung saan ako dadalhin, in just an hour of driving, i just found my self in the park nakatulala ako dito ng ilang minuto,
may kung anong pumasok sa isip ko at lumabas ang ng sasakyan ko. at ngayon ko lang napansin na naka nighties pala ako, what the hell? wala naman sigurong rapist dito bumuntong hininga nalang ako at naglakad lakad

i was enjoying watching the pool with so many different color of fishes ng pumasok ulit sa isip ko ang mga narinig ko kanina nag unahan na namang magpatakan ang mga luha ko.

napayakap nalang ako sa sarili ko nang sumampal sa akin ang  malakas na hangin, tumingala ako sa langit at pinagmasdan ang mga butuin sa kalangitan, their so beautiful to watch the whole  night hindi ako mag sasawang titigin sila mag damag,

ipinikit ko ulit ang mga mata ko at ine- enjoy ang mga stars sa langit, i was talking alone, na parang sasagutin ako ng mga bituin iminulat ko ang mga mata ko natawa nalang ako ng hindi ko malamang kadahilanan, siguro dahil nag sasalita ako mag isa

inilipat ko ang paningin ko sa mga isda, nang mag sawa ako dito ay inilibot ko ulit ang paningin ko, naalala ko sila mom and dad baka hinahanap na ako, pero ayokong umuwi, i don't want to see anyone of them, i hope they understand, bumuntong hininga nalang ako at nag lakad papalapit sa bench. wait parang kanina kopa napapansin na parang may nakatitig sa akin? i look around and  at wala namang katao tao kundi ako, nag kibit balikat nalang ako guni guni ko lang cguro yon.

nakatulala ako at parang nililipad yung isip ko, i was about to sleep nang may naramdaman akong jacket na likod ko, agad akong lumingon at nagulat ako sa nakita, it can't be. i was dreaming no his here, i don't want him to see me like, gusto kong makita niya agad matapang at hindi ganito. bakit kada nang hihina ako eh si cylden ang sumusulpot, why?

napasinghap nalang ako ng umupo siya sa tabi ko, then he looked at me, biglang nanlamig ang buong katawan ko ng punasan niya ang mga luha ko, bumigat din ang pag hinga ko. his so handsome, i admired him for that, at hinahangaan ko din ang pagiging matalino niya, his also a officer. pero ang hindi ko lang matanggap bakit si janice? bakit hindi ako? tumingin ako sa harapan ko at pinunasan ang luhang pinigilan kong malaglag kani kanina lang ng bigla siyang nag salita

"stop crying i hate it"sabi niya at iniharap niya ako sa kanya " what's our problem ms. president? and why are you here? hindi moba alam na sobrang delikado para sayo ang nandito? paano nalang kung hindi ako pumunta dito? baka kung ibang tao na ewan kona lang, at anong ginagawa ng isang magandang dyosa sa park ng  alas dos ng madaling araw?
natawa nalang ako sa pinag sasabi niya he has the sweetest tongue baka madala ako

"stop being so concern if you're not, dito ako pinadpad ng sasakyan ko, ayokong umuwi sa bahay, family problem i guess." sagot ko at bumuntong hininga ako

"mind if i know? i mean hindi kita pipilitin na sabihin mo sa akin but i'm a good keeper, i'm a chickboy yes, pero alam ko kung paano ilugar ang mga sekretong gaya ng ngayon, i don't want to see you in your weakness,i know you as a powerful president and top student" napakagat labi nalang ako at yumuko, i admired him for being like this.

hindi ko alam na ang cylden na kaharap ko ngayon i ganito, i knew him as a chickboy pero hindi pala. nakakain na ako ng guilt ngayon, tumulo ulit ang luha ko

"hey, stop it crying hate it, i don't like  to see a girl crying, specially you"