Vay Piç ! •Bir süre askıda•

-KAVGA-

Merhaba arkadaşlar. Bölümün geç geldiğini biliyorum ama geçerli nedenimi sizlere belirtmiştim. Ama o sevmiyormuş beni oyüzden bende takmıycam artık kimseyi, BOŞUNA ÜZÜLMÜŞÜM .SORUN YOK ARTIK BÖLÜMLER HIZLA EKLENECEK.Umarım beğenirsiniz. Lara'nın anlatımıyla devam edicek. Bilginize...

---İYİ OKUMALAR---

Salona doğru ilerlerken evin köşe bucak temizlenmesi gerektiğini, kafamın bir tarafına yazdım. Salonun kapısına gelmiştim ama bir heyecan kaplamıştı beni. Ya söylemezse? Yıkılırdım. En iyi arkadaştık biz, yada bana mı öyle geliyordu? Birkaç aylık tanışmamıza bakarsak, onu hiçte iyi tanımıyordum. Bazı sırları olduğunu biliyordum ama bana anlatması gerekmezmiydi? Sorunlar böyle çözülmezmiydi? Bartu neden beni aldatmıştı? Of konu nerelere geldi, boşversenize. Kapıdan içeri girdiğimde, Hayal koltukta oturmuş, pencereden dışarısını izliyordu. Huzursuzdu, mutsuzdu. Ama neden böyle yapıyordu ki? Benim suçum neydi? Eğer bana söylemediği sorunu yüzünden böyleyse, ona kızmayacaktım ki. Küsmezdimde ama kırılırdım. Tekrar kırılırdı kalbim. Sevdiğim kişilerden böyle kazıklar yemek hakkımmıydı? Ne yapmıştım ki bu dünya beni bukadar çok üzmüştü? Sorularıma son verip Hayal'in yanına oturdum. Oturdum oturmasına ama, koltuklar deri olduğu için osuruk sesi çıkmıştı. Utanmam gereklimiydi? Herkezin başına gelebilirdi bence.

'' Hayal? ''

'' Hı? '' 

Sabır yarabbim. Bu kız ne tür bir odundu ki böyle demesi şartmıydı ! Kendimi, laf sokmamak için öyle bir sıkıyordum ki sıçıcaktım az kalsın. Ben ve laf atmamak. Çok kolay (!) birşeydi.

'' Ne düşünüyorsun, Lara? Sen neden laf sokmadın bana? ''

Oy aşkım ya. Nasılda tanıyor beni.Yerim ben bu tatlılığı.Ama onu çok sevmem kırık olan biryerlerimi, kalp mi deniyordu ona? Heh işte o düzelmiycekti.Bu bana vurulan ikinci darbeydi. Bence Lara'ya yakışır bir durum yapmalıydım. Direk konuya girmeliydim.

'' Hayal, astım hastası olduğunu biliyorum ! Ve bunu bana söylemediğin için sana okadar çok kırıldım ki... Bunu senden beklemezdim. Ya ben senin en iyi arkadaşınım. Neden bana söylemedin ki? Tabi benim gözümle en iyi (!) arkadaşız biz. Senin gözünde biz neyiz ? ''  

Ağlıyordum. Canım yanmıştı yine. O ise inanamayarak bana bakıyordu. O da biliyordu benim canımı yaktığını ama birşey diyemeyecek kadar şok olmuştu. Sonunda ağzını açtı derken tekrar kapattı. Nediyebilirdi ki zaten ? O da biliyordu suçlu olduğunu.

'' S-sen nasıl öğrendin? B-ben söyleyecektim ama...ama bilmiyorum söyliyemedim. Dalga geçmenden korktum. B-ben özür dilerim Lara ''

'' Ya nedediğinin farkındamısın sen? Ya...ya sen bana neyaptığının farkındamısın?  Sayende, hem sevgilimden hemde en iyi arkadaşım zannettiğim kişiden kazık yedim. Teşekkür ederim ''

'' Hayır ! Ben, sana asla kazık atmam Lara. Herşeyi yanlış anlıyorsun ! ''

'' Söylesene neyi yanlış anlamışım ben? Beni takmayıp, üzülceğimi bildiğin halde, söylemediğin hastalığını mı yanlış anladım? ''

'' Özür dilerim ''

Dedi ve beni kendine çekerek sıkıca sarıldı. Sarılmaya ihtiyacım olduğu için bende karşılık verdim.

'' Bende, özür dilerim ''

Ayrıldığımızda ikimizde gülümsüyorduk. Eğer bu kavga daha çok uzasaydı o da ağlamaya başlayacaktı. Bunu gözlerinin kızarmasından anlamıştım. Ağlasa dayanamazdım. Oyüzden konuyu kapamayı tercih ettim.

Yorum ve votelerinizi bekliyorum :( teşekkürler...