1.Bölüm

26 7 20
                                    

Kitap hakkında ilerisi için aklıma öyle sahneler geliyor ki sürekli yazasım geliyorr ofofofof

Aynı anda iki kitap yazdığım için birinin üstüne çok düşemiyorumm.

Neyse iyi okumalar!

AVUKAT'A OLAN TAKINTIM 1. Bölüm

Fırçamı boyaya bulayıp tuvalimin üzerinde yavaşça gezdiriyordum. Boya yavaşça beyaz tuvali kaplarken benim de içimi huzur kaplıyordu.

Çok güzel bir mavi tonu elde etmiştim. Tuvali tamamen tek renge boyadıktan sonra bahçeden topladığım yaprakları tek tek ayırıp dizdim.

Önüme gelen buklemi kulağımın arkasına atıp özenle dizdiğim fırçalarımdan ince olan bir tane alıp yaprağın damarlı iç kısmını yaptığım açık mavi renge boyadım.
Kafamda ki görüntüyü elde edebilirsem eğer güzel olacaktı, heyecanlıydım çünkü ne olacağı belli değildi her şey şansıma bağlıydı.

İlk defa baskı çalışması deniyordum. Boyadığım yaprağı tuvalde ayarladığım yere konumlandırıp bastırdım parmaklarım yer yer boya olmuştu.

Karıştırma spatulası ile kazıyarak çizdiğim kelebeğin kanatlarını boyadığım yaprakları basarak ortaya çıkarıyordum bazılarının şekli çok güzel oluyordu fakat hepsi aynı denk gelmiyordu. Bu da onu daha güzel ve doğal kılıyordu.

Her yaprağı yapıştırdığım da acaba bu sefer nasıl olacak hissini sevmiştim beyaz ve açık mavi tonlarında olan kelebek en sonunda bittiğinde kelebeğin antenlerini ince bir fırçayla çizip tablomu kurumaya bıraktım. Daha bitmemişti fakat zor olan kısmı atlatmıştım. Saate baktığımda yaklaşık iki saat geçtiğini gördüm.

Sehpanın üzerinde olan kupamı elime alıp ılıklaşmış kahvemden bir yudum aldım. Kırmızı kupayı yerine bırakırken elimde ki boyaların ona geçmesini önemsemedim.

Ayağa kalkıp şövalemi cama doğru çevirip daha hızlı koruması için alan yarattım. (Şövale; tuvalin sabit bir konumda durmasını sağlayan tahta ayarlanabilir ayaklık gibi bir şey.)

Odamın kapısı açılırken ben eşyalarımı topluyordum. Güler yüzlü annem içeri girip merakla yeni yaptığım tablomun yanına yaklaştı.

"I-ıh Bilge Hanım bakmak yok sergide bakarsın. " anneme uyarıcı bakışlarımı atarken onu kolundan tutup tablomdan uzaklaştırdım. Annem tablolarıma her zaman bakmak istediği için surat astı, sergi olmasa gösterirdim fakat ilk defa sergide görmesini istiyordum. Daha önce sergilere katılmıştım fakat bu sefer ki çok farklıydı oldukça büyük olacaktı bir sürü sanatçı gelecekti.

Tablolarımızı tanıtıp ismimizi duyurma şansını kazanacaktık şuan yaz tatiline girdiğimiz için üniversitemden ayrılmıştım eve gelmiştim. Hocam beni tablolarımı bitirmem konusunda defalarca tembihlediği için tatilim pek tatil gibi geçmeyecekti. Sürekli yeni fikirler düşünmem ve ortaya benzersiz bir şey çıkarmam gerekiyordu.

5 tablo gerekiyordu ve ben de şuan iki tane vardı biri bitmemişti bile..

İlham gelmiyordu aklımda hiç bir fikir yoktu iki ay içinde bitirmem gerekiyordu o kadar stresliydim ki annem benim için endişeleniyordu.

"Biliyor musun  bugün kimle karşılaştım? "Annemin kafamı dağıtmam için ilgimi başka yerlere çekmeye çalıştığını biliyordum. Hevesini kırmak istemediğim için zorlama bir merakla "Kimi gördün?"diye sordum. İsterse sokakta Rihanna'yı görsün hiç bir şey benim kafamı dağıtamazdı.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 24 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

AVUKAT'A OLAN TAKINTIM Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin