4

9 2 5
                                    

   Mutfakta işimiz bitince odamıza geçtik. Aurora'nın dersleri tekrar etmesini izlerken bir yandan da kitap okuyordum. Ders çalışmak kesinlikle ihtiyacım olan bir şeydi ama ders çalışmak için ihtiyacım olan istek bende yoktu. Aurora, kendi kendine çalışırken kitap okumak kulağa daha iyi geliyordu benim için.

   Yarım saat kadar öyle oyalandıktan sonra sıkılıp Aurora'yı dürtmeye başladım.

   "Hey, ben sıkıldım."
  
   "Ders çalışıyorum. Senin umrunda olmayabilir ama iyi bir üniversiteye gitmek istiyorsak ders çalışmamız gerek. Sende çalışmaya başlasan iyi olur."

   "Pavyon açacağım ben. Striptizci olmayı planlıyorum. İstiyorsan sana da iş verebilirim."

   "Ordan bir iş istediğimi sanmıyorum."

   Bir yandan konuşup bir yandan da tikiyle oynayarak onu güldürmeye çalışıyordum. Bu günlerde normalden daha içe kapanık ve mutsuz olmaya başladı.

   En sonunda dayanamayıp kıkırdadı.

   "Tamam tamam. Ne yapmak istersin?"

    "Çizim yapalım! O daha eğlenceli."

     "Tamam. O zaman bir kaç karakter seçelim ve onları çizelim."
 
   "Olur."

   Çizim yapmaya başlayınca biraz daha keyfi yerine geldi. Akşama kadar bir şeyler çizip sohbet ettik. Ders çalışmak dışında farklı şeyler yapmak cidden güzeldi.

-

Akşam yemeği için odadan çıkıp mutfağa indik. Annem hâlâ görünürlerde yoktu.

   "Aurora, annemi çağırır mısın? Bende o sırada yiyecek bir şeyler hazırlamaya başlayayım."

   Kafasını sallayıp yatak odasına doğru gitti. O gittikten sonra sebzeli pilav yapmaya karar verip pirinç çıkardım. Bir yandan sebzeleri ıslatıp yıkarken bir yandan da suyun kaynamasını bekliyordum. Aurora, uzun süre daha gelmeyince merak edip yatak odasına gittim.

   Koridorda Aurora'yı kapının önüne çökmüş halde görünce koşup kendime doğru çevirdim. Gözlerinden yaş akıyordu ama sanki hiç bir şeyi görmüyor gibiydi.

   "AURORA! NE OLUYOR? NEDEN AĞLIYORSUN?"

    Baş parmağıyla içeriyi işaret edince gergince o tarafa döndüm. Kötü bir şey olmuştu ve görmek istediğimden emin değilim.
 
   Çekinerek o odaya bakınca dona kaldım. İstemsizce gözlerimden yaşlar akarken bu sahne beynime kazınıyordu.

   Babam kendini asmıştı ve annem gülerek ona bir şeyler anlatıyordu.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Mar 06, 2021 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Tenebris Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin