Bölüm 13

112 2 36
                                    

Hello hello hello! Ben geldim ayol. Vallahi bölümle hem de. Kendime ben bile çok şaşırdım şu an ama çabaladım. Dedim bu böyle olmaz. Kaldır lanet olası kalçanı ve bir bölüm at.

#

"Ayşe! Kalk ama artık."

Bir yandan dürtüp bir yandan bağıran sesler ile yüzümü buruşturdum. Başım çatlıyordu.

"Hah! Kendine geliyor."

Gözlerimi aralayınca başıma toplanmış insanlarla küçük çaplı bir şok geçirdim. Ne oluyordu?

"Ne oluyor böyle? Niye başıma üşüştünüz hepiniz? Başım da çatlayacak gibi."

Sersenizişlerim ile Sıddık'ın gerildiğini hissettim.

"Çekil şuradan." diyip Sıddık'ı iten ve benden not isteyen çocuk elindeki buzu kaşımın üstüne bastırdı. Buzu koyduğu an hissettiğim sızı ile inledim. Ne olmuştu bana böyle?

"Daha iyi misin?"

Neden kötü olmuştum ki iyi olacaktım? Saf ve masum bana neler olmuştu. Ah, masum ve saf canım kendim.

"Ben hiçbir şey hatırlamıyorum. Ne oldu bana?"

Buzu tutan çocuk sinirli bakışlarını Sıddık'a çevirdi.

"Belki arkadaşımız şiddetle bir şeyleri çözebileceğini sanmasaydı ve bana yumruk atmak istemeseydi sen şu an bir şeyler hatırlıyor olabilirdin."

Sıddık çocuğu itip onun yerine geçti. Çocuğun Sıddın'ın bu hareketi üzerine küfürler ettiğini duydum ve utandım. Masum olmak zordu.

"Ben çok özür dilerim Ayşe. Sen bir an aramıza girince yumruğum da onun yerine sana geldi  Vallahi isteyerek yapmadım."

Ha siktir! Ben bayılmıştım. Her şey bayılmam sonucu gördüğüm bir hayaldi. Bu acı gerçek Sıddık'ın ter kokusu gibi genzimi yakmıştı.

Ben hep masum ve saftım.

#

Geri zekalı Sıddık. Şerefsiz Sıddık. Az rahat dur. En sonunda Ayşe Fatma kızıma zarar verdin.

Neyse Sıddık'a çok sövün. Gelecek bölüm belasını bulsun.

Görüşürüz ayol.

KIZILCIK ŞERBETİ(+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin