Matapos masaksihan ni Andrea ang tagpong naabutan sa opisina ni Paolo ay patakbong umalis na siya ng ospital na iyon.
I hate it! Bakit ba ako nagpapadala sa tamis ng mga sinasabi niya. We've barely not known each other for almost half of our life..
Panay ang tulo ng luha niya habang nagmamaneho paalis ng lugar na iyon.
Di siya lumingon.. Ayaw niyang madis-appoint na di man lang siya hinabol ni Paolo.
She didn't know where to go. Wala siyang maisip na sabihan. Her parents are in manila and grandma will surely say na itutiloy pa din ang kasal just for the sake of merger.
Tumutunog ang cp niya pero ayaw niya itong sagutin. Ayaw niyang makipag-usap kahit kanino.
Malayo layo na din ang nilakbay ng kotse niya at tumigil siya sa isang may kataasan ding lugar.
She's not aware if nasa baryo pa rin siya o nasa ibayo na. Basta nagpark siya doon at bumaba.
Tirik na tirik na ang araw pero di man lang niya inalintana ang init nito at doon nag-iiyak.
Tahimik ang paligid at tila nakikisimpatiya sa kanyang pagdadalamhati.
Why is he so cruel? Pinaasa niya lang ako...
Dahil sa bigat ng naramdaman ay di niya napigilang sumigaw sa kawalan..
I hate you Paolo! I hate you sooooo muuuuccccchhhh! Aaaaaarrrrrrggggghhhhhh!!!
Puno ng galit at sakit sa dibdib ay nasapo ni Andrea ang mukha at doon mas nag-iiyak pa sa kanyang mga palad. Napadausdos pa siya paupo sa kanyang kotse.
Mula sa katirikan ng araw ay biglang kumulimlim ang panahon.. Maya-maya at unti unti ng pumatak ang mahinang ulan hanggang sa lumakas na ito at tuluyang basain ang dalaga.
Subalit nanatili lang si Andrea sa kanyang posisyon at nag-iiyak pa din. Di man lang niya makuhang tumayo at pumasok sa kanyang kotse.
She feel weak. Wala na siyang lakas na tuminag mula sa pagkatalungko. Tila mas lalo siyang nanghina sa naramdamang sakit ng pagkabigo.
Ghad! Bakit ako pa? Wala naman akong nilokong tao ah? Bakit ako pa ang sinaktan? Is it wrong to love him?
Patuloy lang siya sa pag-iyak kahit pa nanginginig na siya sa lamig.
She's hurt. Trully hurt..
****
Paolo's POV:
Naitulak ko si Sam nang biglang bumukas ang pintuan. She kiss me at iyon ang tagpong naabutan ni Andrea.
Akmang hahabulin ko si Andie nang pigilan ako ni Sam sa aking braso.
"Don't tell me your gonna follow her?" manghang tanong nito sa akin.
Matigas na sinulyapan ko siya at ipiniksi ang braso.
"You will leave me here Paolo!? Who is she?" galit na tanong ni Sam.
"Yes.. Im leaving you here! Coz in the first place, you should not come here.. Were done Sam! And that girl? She's my fiance! And I love her!" sigaw ko pabalik kay Sam.
Di ko na napigilan ang bugso ng galit ko sa kanya. All she do is ruin my life and be obssess in me.
Okay lang naman sa akin dati na gawin niya yun. Anyway, those girls are just like my fling..
But Andrea is different from them..
I love her..
"No! You cannot love her! Ako lang Paolo ang dapat mong mahalin!" pasigaw na din na sabi ni Sam.
