Sabrin
Ik sluit mijn laptop af en trek mijn jas aan. Ik kijk op mijn horloge en ik zie dat het al 17:45 is. Mooi op tijd.
Ik sta op en loop naar de deur. Ik pak nog snel mijn sleutels en doe de deur op slot. Ik loop verder waar ik Amelie mijn assistente achter de balie zie.
"Hey Amelie! Het is al bijna 18h, moet je niet naar huis?" Vraag ik haar terwijl ik mijn tas dicht rits. "Nee hahahah ik moet nog een paar contracten voor u regelen die u morgen moet tekenen." Antwoordt ze. Ik glimlach. "Maak dat morgen af joh ga lekker naar huis en neem wat rust. Je zit hier al sinds 8h."
Ze lacht en schudt haar hoofd. "Nee geen probleem, ik maak het nu wel snel klaar dan is het helemaal in orde morgenochtend."
Ik schud lachend mijn hoofd. "Oké dan wat jij wilt. Vergeet niet de deur achter je op slot te doen." Zeg ik nog en ik loop naar buiten naar mijn auto.Aangekomen bij het café stap ik uit. Ik kijk even om me heen en loop dan het café binnen.
Ik kijk rond maar ik zie geen Asmae en ook geen hamza.
Ik pak mijn telefoon erbij en ik zie dat ik 3 gemiste oproepen heb van Asmae en Ibrahim. Ik zucht en bel eerst Asmae terug.
Na een paar keer overgaan hoor ik haar opnemen.
"Eindelijk! Waar blijf je nou?" zeg ik meteen. Ik wacht haar antwoord af.
"Alsjeblieft maak me niet dood." Zegt ze. "Ik ben wat uitgelopen met de vergaderingen, ik heb over 5 minuten nog een staan."
Met open mond luister ik naar wat ze zegt. "Asmae! Dat lieg je!"
Ze lacht. "Sorry lieverd maar je bent niet alleen. Je had toch met die leuke jongen afgesproken zei je? Hamza toch?"
Ik zucht. Hoe akward gaat dit zijn.
"Het spijt me echt. Morgen kom ik langs je huis voor een kop koffie beloofd."
"Oké maar dit vergeet ik niet." Zeg ik terug. Ze lacht weer. "Veel plezier!" Roept ze nog.
Ik bang lachend de telefoon op en kijk om me heen. Waar zal hamza zijn? Ik heb zijn nummer niet eens. Ik draai me om en bots hard tegen iemand aan. Ik kijk op en heel toevallig zie ik dat het hamza is. "Sorry gaat het?" Vraagt hij. Ik knik en raap mijn tasje op. "Hoe gaat het?" Vraag ik. "Gaat goed nu ik jou zie."
Ik lach verbaasd. Wat bedoelt hij daar nou weer mee? Nevermind.
"Je bent best laat, kon je het niet vinden?" Vraag ik lachend terwijl we naar een tafeltje lopen. "Nee hahahhahaha ik zag je al in de verte maar je was aan het bellen." Zegt hij. "Ohja, waar is je vriendin eigenlijk?"
"Ja met haar zat ik te bellen. Ze kon niet komen. Ze heeft het nog druk op werk." Antwoord ik. Hij knikt begrijpend.We bestellen allebei en cola en nemen dan plaats aan het tafeltje voor twee personen. "Je ziet er mooi uit." Zegt hij. Ik lach. "Ik? Ik zie er helemaal versleten uit. Ik kom net van werk." Hij lacht ook. "Nee je ziet er precies hetzelfde uit net als vroeger. Even mooi." Hij staart naar me.
Ik schraap mijn keel. Dit is een beetje ongemakkelijk voor me. Ik glimlach kleintjes. "Nou uhh heb je nog contact met iemand? Getrouwd?" Vraag ik maar om de ongemakkelijke stilte te verbreken.
Hij leunt een beetje naar achter en zucht. "Ik zit momenteel in een scheiding." Ik kijk hem medelevend aan. "Wat erg. Konden jullie niet goed met elkaar communiceren?" Vraag ik. Hij blijft me aankijken. Misschien was dat een beetje te persoonlijk? "Sorry ik wil het je niet onge-." Hij onderbreekt me. "Nee dat is niet erg. Ze ging vreemd dus ja."
Ik maak een o vorm met mijn mond. "En jij? Verloofd? Getrouwd? Kinderen?"
Net toen ik wou antwoorden kreeg ik een berichtje. "Sorry momentje." Zeg ik. Hij knikt en drinkt wat van zijn cola.
Ik zie dat ik een bericht heb van Ibrahim.
"Waar blijf je?" Vraagt hij. Ik antwoord terug met:
"Ik zei vanochtend dat ik wat zou drinken."
"Met wie ben je?" Appt hij terug.
Ik twijfel even. Zal ik eerlijk zijn of?
"Ik ben met Asmae. Dat zei ik vanochtend toch?"
Ik heb geen zin in problemen.
"Oh sorry doe haar de groeten van me."
"Zal ik doen."
Ik leg mijn telefoon weg. "Sorry hahaha werk werk je kent het wel." Hij knikt en blijft me aankijken. Ik kijk hem een beetje raar aan. "Ja ik ken het! Werk is overal, maar ik heb een leuk nieuwtje voor je." Zegt hij. Ik kijk hem verrast aan. "Ohja? Wat dan?" Hij lacht. "Ik ben sinds morgen je nieuwe collega!" Ik schrik op. Hoe kan dat nou? Amelie zou me zeker eerder hebben doorgegeven. "Serieus? Word je ook advocaat? Je was toch een hacker." Zeg ik meteen verbaasd. "Ja ik ben een hacker maar jullie hebben er sinds kort een nodig hoorde ik."
Ik vind het maar een beetje vaag. "Maar hoe kan ik dat niet weten? Ik ben de baas daar." Zeg ik.
Nu kijkt hij ook verbaasd. "Wat raar. Jullie oude team moest weg dus jullie hebben een nieuwe." Zegt hij. Ik wuif met mijn hand. "Ik vraag mijn assistente morgen wel."
Hij knikt. "Oh ik had nog een vraag voor je. Verloofd? Getrouwd? Kinderen?" Vraagt hij nieuwsgierig. Ik lach "
Ja ik ben getrouwd maar ik heb nog geen kinderen".
"Echt? Ben je getrouwd?" Vraagt hij verbaasd. Hij leunt naar voren. Ik knik lachend. "Met wie?"
Ik antwoord met: "Ibrahim , hij zat ook met ons op school maar hij zat in de hogere klas."
Hij leunt weer naar achter en slaat zijn armen over elkaar. "Ja ik ken hem nog. Je kon je ogen niet van hem afhouden." Ik lach. "Ja en nu ben ik met hem getrouwd." Hij lacht nu ook. Hij kijkt de andere kant op. "Ik weet nog op het eindschoolfeest toen je na." Ik weet gelijk wat hij wilt zeggen dus ik onderbreek hem. Hij denkt dus dat ik het met hem uitmaakte omdat ik Ibrahim leuk vond.
"Hamza stop je weet dat het niet waar is. Ik vond je echt leuk destijds". Hij leunt wat meer naar voren en kijkt me diep in de ogen aan. "En nu? Wat voel je nu dan?" Hij komt dichterbij met zijn gezicht. Hoe graag ik het ook wil het kan niet. Niet tegenover mezelf niet tegenover Ibrahim en al helemaal niet tegenover Allah.
Ik ga snel naar achter en hoest even snel. "Sorry ik moet naar de wc." Zeg ik snel. Ik sta op en loop zo snel mogelijk als ik kan naar het toilet. Ik doe de deur achter me dicht en leun tegen de kraan.
Ik was mijn handen en droog ze. Ik zucht en doe de deur open. Ik schrik als ik hamza voor me zie staan. Hij pakt me vast bij mijn heupen en trekt me naar zich toe. Hij veegt een plukje haar van mijn gezicht weg en kijkt me diep in de ogen aan. "Ik heb je altijd leuk gevonden." Fluistert hij. Hij drukt zijn lippen op die van mijn en duwt me tegen de muur aan. Ik ga met mijn handen over zijn haren.
Dit is zo slecht maar het voelt zo goed. Eindelijk iemand die liefde heeft voor me. Ik open zijn blouse en hij trekt mijn jurk naar boven. Nog steeds met zijn lippen op die van mij. Hij gaat steeds lager met zijn lippen en blijft me kusjes in mijn nek geven.
Ik denk uit het niets aan alle leuke dingen die ik heb gedaan met Ibrahim. Ons huwelijksreis, onze avonden samen. Ik kan dit niet meer. Dit is echt slecht wat we aan het doen zijn. Dit kan ik niet doen. Hij wilt mijn jurk uitdoen maar ik hou hem tegen. "Stop stop dit kan niet." Zeg ik en ik haal zijn handen weg. Ik doe zo snel mogelijk mijn jas aan en ren de wc uit.
Ik hoor hem nog roepen maar ik negeer het. Ik veeg snel mijn tranen weg en stap in de auto. Voordat ik wegrijdt zie ik hem nog aankomen rennen. Ik kijk hem niet aan en rij snel weg.
Tijdens het rijden kennen hun tranen geen einde. Dit was zo dom van mij! Ik kon het gewoon niet laten. Ik hou van Ibrahim! Ik voel helemaal niks voor hamza totaal niet het was gewoon iets wat ik miste. Tot ik dacht aan al mijn momenten met Ibrahim. Ik kon niet meer verder gaan. Durf ik Ibrahim nog wel aan te kijken? Ik kijk op mijn horloge en ik zie dat het 01h is. We praatte echt over allerlei dingen. Het mocht gewoon niet zo ver komen. Ik ga de bocht om en ik veeg snel mijn tranen weg.Ik parkeer de auto en stap uit. Ik haal mijn sleutels tevoorschijn en open de deur zachtjes. Ik weet nu al dat Ibrahim slaapt. Gelukkig maar.
Ik loop zachtjes naar boven. Ik loop de slaapkamer in en zie Ibrahim al slapen. Ik doe snel mijn slaapkleding aan en ga naast hem in bed liggen. Zo zachtjes mogelijk. Ik voel dat hij draait. Shit shit! Please blijf slapen.
"Hee je bent er al." Zegt hij schor. "Uhh ja ja." Zeg ik maar. Ik geef mijzelf een facepalm van wtf. "Was het gezellig." Vraagt hij slaperig. Ik draai me om en knik. "Je krijgt de groetjes terug."
Hij glimlacht en sluit zijn ogen weer. Ik ga goed liggen en ik voel dat hij zijn arm over me heen slaat. Oh nee hij maakt het me moeilijk nu.......
JE LEEST
only you
RandomNa een domme fout met een andere man staat haar huwelijk op het spel. Is hij wel wie hij zegt dat ie is? Zal haar man ooit nog vergeven hiervoor? Iedereen van wie ze houdt wordt steeds van haar afgenomen. Zal hij haar nog met rust laten?