Bedmates |drarry

Mutfak part 2

Draco hazırladığı köpüren iksire bir kaşık dolusu ezilmiş yeni göz koydu,kazandan çıkan mor duman onu yakmasın diye geri bir adım attı.

"Ve hala James'in kim olduğunu bilmiyor musun?" Radwah yan masadan sordu."Hiçbir fikrim yok" diye yanıtladı Draco."Evinde resimleri yok ve özel eşyalarına da bakmayacağım!"

"Bir şeyler bulmak için delirirdim" Radwah masayı temizleyip bir sonraki iksiri demlemeye hazırlarken dedi.

"Bunun sebebi, meraklı bir piç olman," dedi ona orta parmağını göstererek sırıttı. "Yine de sevimli biri gibi."

"Sevimli biri gibi mi? Draco! " Draco'ya ona kesinlikle her şeyi anlatması gerektiğini söyleyediğinde derinden iç çekti.

"Öyle.Geçen gün çamaşırları yıkadım ve onun elbiselerini de temizledim,ertesi gün işten geldiğimde mutfak masasında bana teşekkür eden ve yanında çikolata kurbağa olan bir not buldum." Anısına gülümsedi.Michael'ı ve onu artık nasıl özlemediğini düşündüğü için pek de hoş olmayan bir gece geçirmişti.Michael, hayatının merkezi olduğu için tuhaftı.Ama son zamanlarda, erkek arkadaşıyla yaşarken onu sık sık rahatsız eden anksiyete nihayet geçmiş gibiydi ve daha mutlu ve hafiflemiş hissediyordu.

"Bu sevimli gibi değil, gerçekten sevimli "dedi Radwah son sözleri vurgulayarak.

Kapı açıldığında Draco cevap vermek üzereydi ve Martin onlara bakarak içeri girdi.

"Dedikodu yapıyorsunuz değil mi?" dedi onların iksirlerine bakarak."Erkek arkadaşın burada ve seninle konuşmak istiyor Malfoy." Döndü ve ön odaya gitti.

Draco kapıya baktı. Michael burada mıydı? Ne istiyordu? Belki Draco dairesinde bir şey unutmuş ve onu iade etmeye gelmişti? Yutkundu ve bacaklarını hareket etmeye zorladı.Michael'ı çok uzun süre bekletmek iyi bir fikir değildi.

"Dee!" Michael parlak gülümsemelerinden biriyle onu karşıladı.

Michael'ın ne kadar yakışıklı olduğunu unutmuştu.Gülüşü karanlık dükkanda neredeyse yersiz görünüyordu.Ancak gözleri, Draco'dan ayrıldığı zamanki gibi soğuk bakıyordu.

"Michael" Draco onu selamladı."Ne istiyorsun?"

Martin'in hevesli gözlerinin onları odanın diğer tarafından gözlemlediğini hissedebiliyordu.İşin garibi,bu kendisini güvende hissettirdi.Michael'ın bir başkası onları izlerken olay çıkarmayacağını biliyordu.

"Eve geri dönmeni istiyorum.Seni özledim,Dee." Artık gözlerinde soğuk bakış değil aşk vardı. Draco'yu daha önce pek çok kez sarmalanmış ve ilgilenmiş hissettiren aşk.

"Ve erkek arkadaşın?" diye sordu kaşını kaldırarak.

"Onu terkettim.Sadece biz varız, Dee.Seni bırakamam "dedi Michael,Draco'nun eline dokunmak için bir hareket yaptı,ama o anda Draco kollarını göğsünün üzerinden çaprazladı.

Başka zaman olsaydı Draco kabul ederdi.Başka zaman olsaydı Draco, Michael'ın sözleriyle, yumuşak gözleri ve hafif dokunuşlarıyla eriyip ona geri dönerdi. Bunu pek çok kez yapmıştı.Ancak bu sefer farklıydı.Bu sefer aslında Michael'ı terk etmişti.Ayrıldıktan sonra bile evinde kalmamıştı.Bu sefer,yıllardır hissetmediği bir özgürlük ve huzuru hissetmişti.Doğru cevabı görmeyecek kadar aptal değildi,Michael olmadan daha iyiydi.

"Geri dönmek istemiyorum.Şimdi mutluyum "dedi.

Michael güldü.

"Hadi, Dee! Kendi başına nasıl yaşayacağını bilmiyorsun.Bu günlerde tam zamanında çalışman bir mucize ve tatlım,senin için kim yemek yapıyor? Mutfağın ne olduğunu bile bilmiyorsun!" Michael, Draco'nun çok sevdiği o yumuşak kahkahasıyla tekrar güldü.