Kalabalığındeğil yalnızlığın hikayesi
Ateşin mi? ateşim mi?
Bizi yakan hangisiydi?
Sanki buradan kaçmak için kanatların gerekirdi
Bal mumundandı kanatların, eridi
Seninle hayallerimiz gecedendi, öyle sakindi
Bazen bir deniz kenarında gecenin biri belki ikisi
Oldukça karanlık gözlerin gibi
Yarı hoş biçimde sevginin temeli
Üstümüzdeki sınırlı zaman yıldızların sihri
Tam ayrılmadan bir yıl öncesi
Bir binanın harici üst örtüsü
Gizli buluşmalarımızın yeri
O gün bir çocuk gibi ağlamaklıydın
Ne kadar imkansız olduğumuzu bana niye anlatmadın
Sanki 52 hafta sonrasından nefes almış gibiydin
Keşke o gün biraz bahsetseydin
Sen bir anda gittin birçok anda bitemedin
Bazen bir sabahın ilk güneşi
Sabahın ilk simiti ilk peyniri
Kalabalığın değil yalnızlığın hikayesi
Kalabalığın değil bizim hikayemiz
