Defne odaya girdiğinde yerimden kalkıp sarılmak için adım atmaya çalışırken başım döndü.
Kolumdan tutup destekledi beni.
"Hanzade'm nasıl geldin sen bu hale" dedi ve yatağıma yatırdı geri.
"İyi misin hemşire çağırayımı sana" dedi.
O kadar tedirgin ve korku dolu gözleri ile bana baktığında utanıp kafamı çevirdim.
"Hanzade yapma böyle, anlam vermeye çalışıyorum ama ihtimal veremiyorum" dedi.
Gözümden akan yaşı gördü ve eli ile silip sarıldı bana.
"Çok kötüyüm. Babam beni evlendiriyor, bana bu muameleyi öz babam yapıyor. İstemediğim halde dile getirip bağırıp ve çağırdığım halde kabul etmiyor. Bunu hazmedemedim intihara kalkıştım" dedim.
"Ah be Hanzade nasıl olur bu aklım almıyor. Seni bu halde gördüğümde aklıma seni takip eden birisi yaptı sandım bunları" dedi ve güldü yüzüme.
"Defne şimdi ben ne yapacağım" dedim.
"Evleneceğin kişiyi gördün mü peki?"diye sorunca duraksadım sahi o neredeydi.
"Nasıl biri mi, aşırı aptal biri o" dedim ve güldüm sinirden.
"Sana inanamıyorum Hanzade" dedi.
Anlamsızca kaşlarımı çattım.
"Hanzade senin hayatın gerçekten bu kadar basit mi, intihar edecek kadar hafif mi senin hayatın. Kendine gel biran önce, hem bu arada seni istiyor mu babanın bulduğu kişi" dedi. Ayağı kalkmış bir o baş bir bu baş gelip gitmeye başladı.
Huyu bu Defne'nin, bir şeylere sinirlensin veya düşünmeye başlasın kalkıp illa bir o başa bir bu başa gidip geliyor.
"O da ve herkes dünden razı bu duruma. Bana sürekli geleceğin için kabul et deyip duruyor. Dedim ve ekledim "Defne senden ricam şuraya otur başım döndü"deyip kızmış gibi yaptım.
Bana aldırış etmeden devam ediyor.
"Pekala canım. Onların anladığı dilden konuşmak gerek" dedi.
Bu dediğine anlam veremedim, devam etti.
"Hanzade bak eminim ki evde bile aynı şeyleri duymuşsundur ama geleceğin için sende kabul et. Ama bak 1 sene geçsin babanın isteğini yerine getirmiş ol sonra boşanırsın. Ve boşandığında her şeyi de üstüne alırsın sonra senin için güzel bir gelecek olacak" dedi ve güldü.
Bende eşlik ettim.
"Evet evet mantıklı Defne hanım, asıl senin olaydan haberin yok" dedim.
Yanıma oturup "yoksa seni takip edeni mi buldun" dedi.
"Hayır ama onun gibi bir şey" dedim.
"Tamam ama hadi söyle şunu"dedi. Gülüştük baya.
"Garip aslında ama bu olaydan sonra herhangi bir araba beni takip etmeyi bıraktı. Hayatıma çok saçma bir şekilde birini dahil ettim ama ya da boş ver" deyip sustum.
Heyecanla beni dinleyen Defne sağlam bir şekilde omuzuma vurdu "şu olayı adam akıllı anlat"dedi.
"Kızarsın ama bana" dedim.
"Kızmam bu güne kadar neyi değiştirdi ki Hanzade" dedi.
Haklı bakışı atıp devam ettim..
"Aşırı iyimser, güvenli olduğunu kanıtlayacak kadar da samimi buldum. Adı Can ve bana da bir can oldu" dedim.
"Saçmalama Hanzade kendine gel" dedi.
Tam konuşmaya devam edecektim kapı çaldı.
İçeri hemşire girdi elinde ki kutuyu uzatarak "Can bey bunu size vermemi istedi Hanzade hanım"dedi.
Defne ile birbirimize bakış artık.
Kutuyu hemşirenin elinden aldım ardına, Hemşire odadan ayrılır ayrılmaz Defne "yoksa"dedi.
"Sana demek istediğim buydu aslında"dedim.
Kutuyu açtım, içinde kar küre var..
Hayatımda aldığım en güzel hediye diyebilirim..
"Ama bu çok güzel bir hediye Hanzade" dedi Defne.
"Çabuk anlat bahsettiğin bu kişi nasıl biri" dedi.
Hafif tebessüm ardı "düşünceleri, duruşu ve tavrı o kadar asi dolu ki. Uzun boylu, her gününü sanki spor salonunda harcıyormuşçasına bir fiziğe sahip. Hafif uzun saçları ve baktıkça kaybolduğum harika gözleri"dedim.. sonra ekledim " Ama imkansız"dedim.
"A o niye, neden imkansız olsun ki" dedi Defne.
"Yaşım 25 ve yaşı 30-35 arası" dedim.
"Nasıl yani"dedi Defne kocaman açtığı gözlerini üzerime dikmiş.
"Nasılı yok olan bu" dedim.
"Hayır, Hayır Hanzade bu olmamalı. Uzak dur." Dedi.
"Bilmiyorum Defne ama hisselerim ve hissettiği sanki yıllardır bir birine yakın. Kaçmak istesem de bi o kadar da yakın olmak istiyorum ona"dedim.
Yanımdan uzaklaştı Defne.
Odanın için de bir o başa bir bu başa gidip gelmeye başladı.
"Tamam Hanzade anlıyorum seni ama bu imkansız. Sakın kendini daha fazla kaptırmadan uzak dur yoksa sana yeminim olsun seni silerim" dediğinde üzüldüm.
Cevap vermek yerine başımı önüme eğip düşünmeye başladım.
