de muzikale redding

deel 1

Woensdag voormiddag
Tineke pov
Ik kom samen met Koen uit de vergaderzaal. We hadden net ochtendbriefing. We moeten de hele dag papierwerk doen tot we een oproep krijgen. Net als ik wil gaan zitten hoor ik de bel aan het onthaal. Omdat Patrick ziek is ga ik naar het onthaal. Er komt een man van middelbare leeftijd aan. Hij kijkt raar. Alsof hij elk moment in het huilen kan uitbarsten. "Goedendag. Hoofdinspecteur Schilebeeckx."
De man had mij niet gehoord. Wanneer ik hem op de schouder tik kijkt hij mij enorm bang aan. "Kom anders even mee naar mijn collega." Ik zie dat de man niet gerust is. Ik zet hem bij Koen en ga een flesje water halen voor meneer. Wanneer ik het voor hem neerzet schrikt hij weer. Er scheelt iets erg met die man. "Hoofdinspecteur Schilebeeckx en mijn collega inspecteur Baetens." De man blijft even voor zich uitstaren. Dan begint hij te ratelen. "ik ben Victor Torens en kom voor mijn dochter Liana Torens" zegt hij in 1 adem. Dan laat hij zijn hoofd op het bureau vallen en begint te huillen. Ik kijk verbaasd naar Koen.

Koen pov
Wanneer Victor in tranen uitbarst kijkt Tineke mij verbaasd aan. Ik haal onwetend mijn schouders op en pak een doos papieren zakdoekjes. Ik zet die voor hem maar hij negeert ze. "Kalm meneer. Als u even rustig word en vertelt wat er is kunnen we u helpen." Opeens begint hij nog harder te huilen. Dan kalmeert hij eindelijk. "Mijn dochter Liana. Ze is de laatste tijd zo stil dat ze geen woord meer zegt. Ze eet niet meer en is erg teruggetrokken. Ze is tegenwoordig ook zwaar gewond." Tineke is geschokd. Ik ook. Tineke kan zich als eerste herpakken. "Hoe bedoeld u, zwaar gewond?" Victor ademd diep in en uit. "Vorige maand was het niet zo erg. Elke dag kwam ze thuis met een nieuwe blauwe plek of schram.
Maar een week geleden werd het erger. Diepe snee die genaaid moest worden met 15 draadjes, gekneusde neus en op de koop toe een gebroken arm." Ik zie dat Tineke tranen in haar ogen krijgt. Daarom neem ik het woord. "En wat zegt ze zelf over de wondes?" Victor zucht. "Ze zegt dat ze gevallen is met de fiets. Wat niet kan want ik doe haar met de auto naar school. Ze wilt nergens naar toe, zelf niet naar school. Maar ik dwing haar naar school te gaan" "als u haar gaat afhalen moet u ze naar hier brengen. Mijn collega gaat een video verhoor doen waar u mag bij zijn." Victor knikt en gaat huilend buiten.