de muzikale redding

deel 3

Tineke pov

Koen gaat naar de zaal waar de computers staan. ik zeg dat Liana en haar vader naar binnen mogen terwijl ik mijn oortje in doe waarmee ik in contact blijf met Koen. Liana gaat naar binnen, maar Victor gaat niet. "is er iets, meneer?" Victor aarzelt. "ik wil er niet bij zijn.  als ze kwaad is op mij is dat niet om te lachen." ik denk kort na. "oke. dan mag u bij mijn collega gaan zitten. dan kunt u alles volgen op een computerscherm." Victor knikt en gaat naar de zaal waar Koen zit. ik adem diep in en uit en ga de ruimte binnen waar Liana zit. ze zit voor zich uit te staren. ze merkt me niet op tot ik de deur dicht doe. ik zet de camera aan en ga in de zetel naast Liana zitten. "waarvoor zijn die camera's? mijn vader zit ons waarschijnlijk te begluren." "dat is niet waar. je vader zit in de kantine koffie te drinken. dit is voor mijn collega." "ik zal u maar geloven." gelukkig geloofd ze het. al hoewel ze niet helemaal overtuigd is. ik hoor een korte ruis. dat betekend dat Koen de microfoon aan zet. "Tineke. kan je me horen?" ik knik zonder dat Liana het ziet. "stel haar eerst op haar gemak. laat haar een tekening maken, doe een quizje of iets anders dat ze leukt vindt." ik pak een doos kleurtjes en een paar lege papieren. "wat dacht je ervan een teken wedstrijd te doen?" ze haalt haar schouders op. ik geef haar een papier en een paar kleurtjes. "wat moet ik tekenen?" ik denk na. opeens hoor ik weer een ruis. "laat haar de ergste situatie die ze ooit heeft meegemaakt tekenen." ik knik en richt me weer tot Liana. "teken de ergste situatie die je ooit hebt meegemaakt." ze kijkt mij raar aan. "drie.. twee.. één... start!" ik begin snel aan mijn tekening terwijl Liana even slikt. ze krijgt trannen in haar ogen. "Liana, gaat het?" "ja, ja, de situatie die ik ga tekenen is heel erg." ik hoor Koen zachtjes 'yes!' roepen. we tekenen verder. even later zijn onze tekeningen af. "ik zal beginnen. ik heb getekend hoe ik  ooit een kind heb gered dat zwaar gewond in een brandend huis lag." Liana kijkt naar mijn tekening. "mijn tekening is hoe mijn ijsje een keer op de grond is gevallen." ik hoor weer geruis. "Tineke, dat kan niet. Victor zegt net dat ze alergis is aan zuivel." "is dit echt het ergste dat je ooit hebt meegemaakt?" "ja, echt?" "wacht hier maar even." ik ga naar buiten.

Koen pov

Tineke komt binnen. "waarom zou ze liegen?" vraagt Victor. we halen allebij onze schouder op. "wacht, horen jullie dat ook?" ik kijk naar het scherm en zet het geluid harder. "is ze nu echt..."