Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
''anne?''
"taehyung, tatlım, iyi misin? kamp nasıl gidiyor?" annesi aceleyle geliyor, neredeyse sabırsız.
"Güzel. Şehre geldik, sadece bugün için çevre bilimine odaklanmak için ve uh, evet," dışarıda meydana gelen kargaşada bile olabildiğince sakin görünmeye çalışıyor. metal bariyer çınlar, duvarın köşesine doğru bastırılıncaya kadar daha derine iner.
boğazını temizledi, "tamam, bu harika. Profesörüne yarın sabah alınacağını söyleyen bir mesaj gönderdim tamam mı? Namhae'de eve gideceksin. bay şarkı seni bizim yerimizden alacak otel, otel taehyung'a gidebilir misin?
bir şey kesinlikle yanlıştı, yaratıkları büyütmesi gerekip gerekmediğini düşünüyor. "evet, bunu yapabilirim."
'' tamam canım, sonra görüşürüz.''
telefonunu kaldırır ve jimin ve jeon'a geri döner. "güneş oteline gitmek ister misiniz? 10 dakika uzaklıkta olmalı, otobüse binebiliriz."
"bir otel, bir zombi kıyameti sırasında gidebileceğimiz en kötü yer. Kalabalık alanlardan kaçınmamız gerekiyor. Burada kalabilirsiniz, bodrumda bir yatak ve birkaç kanepe var. Sadece bu gece için," diyor jimin
Tabii ki, jeon daha kısa olanı kabul eder, taehyung'un teklifini reddeder ve bunu aptalca bulur. taehyung göğsünde bir şey sancı hissetmemiş olmayı diliyor. "Tamam," diye de kabul ediyor, jimin'i merdivenlerden aşağıya ve iyi inşa edilmiş bir bodruma doğru takip ediyor. ışıklar çok kötü görünmüyor ve kullanılmamasına rağmen oda oldukça iyi.
"Biriniz yatağı alabilir," dedi jimin yatağı işaret ediyor. duvara dayanıyor, küçük ve eski görünüyor.
jeon taehyung'u ona doğru iter, "Onu alacak, burada tae her zaman uyuyacak bir yatağa sahipti, kanepede yatması garip olurdu."
taehyung aşağılanmış hissediyor, onun hakkında bunu nasıl söylerdi? ama her zamanki gibi sessiz kalıyor ve yatağa doğru topallayarak oturuyor ve ayağını yukarı kaldırıyor. jimin yanına oturarak ona doğru ilerliyor, "yerine geri koyabilirim, hastanede çalışıyordum."
taehyung başını sallamakta tereddüt ediyor, ama o gerçekten rahatsız edici acının geçmesini istiyor. "Tamam," diye yanıt verir, ayakkabısını çıkarır ve Jimine (daha da fazla) şişmiş bileğini gösterir.
jimin yüzünü buruşturuyor, "Bu kadar uzun süre nasıl yürüdün? ve ağrı kesici kullanmadan."
taehyung sessiz kalıyor. jimin gazlı bezi çözer ve kenara atar. "hey jeongguk? bir dakika buraya gelebilir misin?" kuzgun taehyung'un yanında durarak gelir. jimin, taehyung'un ayağını ve bileğini kavradı, "onu tut. Bu acıtacak, üzgünüm taehyung."
Ne tür bir acı beklemesi gerektiğinden emin değil, çarşafları kavrıyor, jeon'a tutunamayacak kadar utanıyor. jimin hızlı bir nefes alır, taehyung bileğinin sıkı olduğunu hissettiğinde gerilir. jeon'un elleri omuzlarını tutuyor. . .
ÇATIRTI
Ciyaklama ya da çığlık atma şansı bile yok. vücudu sarsılıyor, ama onu tutan kaslı domuz tarafından tutuluyor. taehyung bayılacakmış gibi hissediyor, ama tek söylediği küçük bir "ow".
Onlar karşılık gelen noktalara yerleştikten ve jimin bazı şeyleri almak için yukarı çıktıktan sonra kimse tek kelime etmez. taehyung, gece gömleğine dikilen versace logosunu gizlemeye çalışan yeni bir kıyafet setine dönüştü. jimin aşağı geri gelir, jeon ve taehyung'a bir şişe su ve ramyeon kaseleri uzatır. sessizce yemek yiyorlar, hala dışarıda devam eden hafif kaos sesinin odayı doldurmasına izin veriyorlar
