taehyung uyuyamaz. fırlatıyor, dönüyor, kıvrılıyor ve uzanıyor, ama gözleri gecenin ortasında tamamen uyanık kalıyor. dürüst olmak gerekirse, nasıl uyanmadığını bilmiyor. ya da belki de vardır ve ikincisi ona etrafta dolaşmayı bırakmasını söyleyemeyecek kadar yorgun. yine de, taehyung kanepede yatan jeon ile göz göze gelir. siktir.
"seni uyandırdıysam özür dilerim ben ..."
''kapa çeneni''
oh. taehyung, gözlerini jeon dışında bir yere çevirerek alt dudağını ısırdı. bu garip. bu çok garip. belki onu öptüğün içindir. doğru, bunu nasıl görmezden gelebilir? jeon karın kasları tüm ihtişamıyla oturur. ve ... ve bu bir dövme mi ?! taehyung, jeon'un ayağa kalkmasını ve karnını uzatmasını izlerken kızarır.
taehyung, jeon banyoya girerken sessizce izliyor. oturuyor ve yorgun gözlerini ovuşturarak iç çekiyor. pencerelere ve çatıya çarpan hafif bir yağmur dalgası, ardından gök gürültüsü geliyor. taehyung acıkmış ama odayı terk etmekten çok korkuyor. Çantasında arayarak, bir atıştırmalık büfesi ve kanalizasyona yaptıkları korkunç yolculuktan önce eve rastladığı eski bir kamerayı çıkarıyor.
onu açar ve dolu bir pil görünce şaşırır. kamera kendine doğru çevrildi, bu yüzden kayda basıyor. "um, tamam, yani zombi kıyametindeyiz ve uh ..." jeon kapıyı açıp çerçeveye girdiğinde sessizleşiyor.
''ne yapıyorsun ?
taehyung kamerayı çevirir ve jeon'a doğru çevirir, "kıyamet vlogu çekeceğim. Eğer hayatta kalamazsam diye."
"aptal olmayı bırak," jeon kanepeye uzanıyor.
taehyung kamerayı kapatır ve çantasına geri koyar. sessizliğe geri döner. Odanın biraz karanlık olmasına seviniyor, bakışları jeon'a inerken odayı aydınlatacak sokak lambaları yok. Yeterince tuhaf bir şekilde, taehyung arkadaş olduklarında gençlere karşı hiçbir şey hissetmemişti. ikincisini defalarca gömleksiz görmüştü ama bu garip geliyordu. Meraklı gözleri yontulmuş karın bölgelerinde ve kolunu ve elini süsleyen dövmelerde gezinirken midesinin çukurunda bir şey kasılır. Kahretsin.
gökyüzündeki çatlakları aydınlatırken, sadece bir milisaniye parlaklığa izin veren bir ışık şeridi olarak bakıyor. "hey kim? sana bir şey sorabilir miyim?"
''e-evet''
Sorunun sorulması biraz zaman alır, ancak jeon sorduğunda, taehyung yapmamasını diler. "beni neden öptün?"
Nedenini bile bilmediğinde buna nasıl cevap vermesi gerekiyor? taehyung, dramatik bir etki için boğazını temizleyerek kendini yatakta ayarlıyor. "Bilmiyorum, sanırım sadece- sadece korkmuştum?"
''bu yüzden mi öptün? ''
utanç içinde acı çekerken yanakları yanıyor. "Dinle, bilmiyorum tamam mı? Seni rahatsız ettiyse özür dilerim."
jeon bundan sonra hiçbir şey söylemez. taehyung aniden yoruldu, bu yüzden geri çekildi ve yüzünü ters yöne çevirdi. sen bir dahisin tae-DUMB'sun! Sanki jeon senden nefret etmiyormuş gibi. ama sonra taehyung'un önünde çöktüğü apartmanda zamanı düşünür. belki jeon bipolar bozukluktan muzdaripti. . . hayır, sadece varsayamazdı. her iki durumda da kafa karıştırıcıydı.
"bunu bir daha yapma, tamam mı? en iyisi bu."
