seokjin, elleri havadayken öne doğru bir adım atar, ancak tam kafasına bir silah doğrultulduğunda durur. "Sadece busandan çıkmaya çalışıyoruz, bir sorunla karşılaştık" diye açıklıyor, "daha fazla belaya gerek yok."
"Busan'dan çıkmanın bir yolu yok. şehirler z'lerle dolup taşıyor, sahip olacağın tek şans, bizim gözetimimiz altında olan araçlardan geçiyor," bir kız konuşuyor, "hayatta kalmak istiyorsan bizi takip et."
ve onlar da öyle.
«««»»»
kız haklı. sokaklarda neredeyse her durakta z'ler var. Neyse ki, biraz değiştirilmiş bir minibüsün güvenliği içindeler. Tabii ki hiçbir şey filmlerdeki gibi çılgınca verimli değildi. şehir merkezinden geçerek taehyung'a aşina olan daha tenha bölgelere gittiler.
zengin mahallelere gidiyorlardı. Yolları saklayan ormanlar kanla lekelendi ve orada burada taehyung derinlerde sürünen bir zombi görebilir. jeongguk önünde oturur, gözleri doğrudan taehyung'un üzerindedir. ama şimdi nane saçlı çocuk bakışlarından kaçıyor.
onu öptüğüne inanamıyorum aptal! jeon muhtemelen erkekleri çekici bulmuyor - özellikle de siz. bir kapının önünde dururlar ve sürücüden tek bir komutla açılırlar. bu evler arkadaşlara aittir ve taehyung aniden hatırlamış gibi görünen aile üyelerine aittir. hala burada mıydılar? "Zenginler salgından günler önce ayrıldı. Bunun olacağını bilip bilmediklerini merak etmeme neden oluyor" birisi yorum yapıyor.
"zengin insanlar her zaman başkalarının bilmediği şeyleri bilir," bu yorumu yapan jeon'dur.
taehyung, bunun onu hedef aldığını biliyor. ama yorumu görmezden geliyor ve pencereden dışarı bakmaya devam ediyor. Elbette evler terk edilmişti. arabalar bile oradaydı.
araba durur ve herkes havuza girmeye başlar. taehyung arabalara binmeden önce abisine ördek vermişti, bu yüzden taşıdığı tek şey sırt çantasıydı - lanet olası şeyi kaybetmediğine şaşırdı. aslında, lee'ye ait zengin bir evin önüne park etmişler. taehyung, bu eve bir parti için mi yoksa ailesiyle bir araya gelmek için mi gelmiş olduğunu merak eder. kendi evini zar zor hatırlıyor.
orijinal grupları dağınıktı, ama saniyeler içinde hepsi yeni sakinlerin ortasındaydı. "Kurallarımız var, eğer onları takip edemezsen, kovulacaksın," kız kapıları işaret ediyor, "çalmayız, herkes mevcut olanı paylaşır. Size barınak ve yiyecek sağlarız İhtiyacın var, ama busandan çıkmak tamamen sen olacak, "Taehyung'un lider figürü olduğu kız, birkaç metre aşağıda bir evi işaret ediyor.
"Sen ve grubun orada kalabilirsin. Bütün evler güvende."
seokjin ve bir kez daha ortaya çıkan isimsiz kız claudia ile birkaç şeyi tartıştıktan sonra, taehyung'un kolunu tutuyor ve onu yana çekiyor, "bir odayı paylaşmalıyız."
taehyung aynı fikirde değil.
"O zaten benimle," jeon omzunu tutuyor ve onu biraz geri çekiyor.
ama claudia, taehyung'un gözlerindeki paniği görür ve elini tutup ona doğru çeker. "Taehyung'un seninle gitmek istediğini sanmıyorum," ona bakıyor "değil mi taehyung?"
claudia'dan jeon'a bakıyor, zihniyle savaşırken gözleri ona odaklanmış durumda. Gerçekten jeon'la birlikte olmak istemiyordu, onu öptükten sonra değil, ama bir nevi onunla birlikteydi, onlar hayatta kalma ortaklarıydı. ama Claudia ile daha rahat hissederdi.
"Ben, uh," taehyung kararını vermiyordu.
jeon son bir çekişle onu arkasından çekmeye başlar, bileğinde demir bir tutuşla. Taehyung'un misilleme yapmadığını gören Claudia, ikisinin eve girmesini izler.
taehyung'un kalbi hızla atıyor ve jeon bir oda aramaya başladığında kırmızıyı yendiğini zaten biliyor. diğerlerinden uzak olan birini seçer. içeri giriyorlar ve taehyung'un bileğini bırakıyorlar.
onları çevreleyen tuhaf sessizlik, kendi banyolarına açılan kapının içine girip girmesi ile öldürülüyor. taehyung tuttuğunu bilmediği bir nefes vererek çantasının omuzlarından kayıp gitmesine izin verdi. Jeon onu kesinlikle burada öldürür, öptüğü için ona bağırır, cehennem, muhtemelen oğlanları sevdiği için iğrenç derdi.
taehyung peluş yatağa oturur. İpek çarşaflara dokunmayalı ve temiz bir çevre uzun zaman oldu. İşin garibi, bu lüksler ona evini hatırlattı. ebeveynlerinin Busan'ın diğer tarafında bir evi vardı, ancak oraya ulaşmak mümkün değildi.
tam rahatladığı anda kapı açılıyor ve dışarı çıkıyor. kuzgun elini uzun kilitlerinden geçiriyor, gözlerinin içine bakmayı reddeden taehyung'a bakıyor.
"sen yatakta uyuyabilirsin, ben kanepeye gideceğim," diyor jeon
ve gecenin geri kalanında - söylenen tek sözler bunlar.
