✔Red Ridinghood and the Big Bad Werewolves

QUADRAGINTA

The oldest kingdom in Eastwood was decorated in red, white, and gold; every street meticulously adorned with the finest banners flaunting the palace emblem.

Kaliwa't kanan rin ang mga musikerong tumutugtog sa mga lansangan habang nagkakasiyahan ang mga bata sa panonood sa maliit na theatrong kasisimula lang ng kanilang palabas. As ironic as it is, the small theatre performed the tale of a princess who was attacked by the evil Big Bad Werewolf.

But just like any other children's play, everyone knew that a prince will save the princess and the narrator will later on proclaim, "and they lived happily ever after."

The end.

Such a typical story.

Sumalubong naman sa mga panauhin ang mababangong mga tinapay na kagagawa lang gamit ang natitirang harina ng mga panaderya. Kumalansig ang mga barya sa pakikipagkalakalan ng ilang mga residente sa bagong-bukas na tiyangge. In a distance, a group of merchants sold ornaments and paintings at a very cheap price, much to the delight of collectors.

Humalo sa musika ng kaharian ang tunog ng mga karwaheng dumaraan.

Sinundan nila ng tingin ang mga panauhing nagmula pa sa malalayong lupain. Kings, queens, dukes, lords, and even the most charmingly princes in the land! All were dressed in their finest regalia and a traumatizing amount of jewelries.

Papasikat pa lang ang araw, pero patuloy pa rin ang pagdayo ng mga maharlikang nais masaksihan ang mga kaganapan sa koronasyon ni Princess Rieka Ridinghood.

*

There's something she hated more than corsets: a pair of high heels.

Mula noong bata siya, sinubukan na niyang sanayin ang kanyang sariling magsuot ng mga sapatos na may takong (not that she had any much of a choice), pero hanggang ngayon ay hindi pa rin siya sanay magsuot ng ganito kataas!

An inch or two is acceptable, but a devious pair of six-inched heels is different kind of torture!

"Especially when you're in a hurry."

Mahinang napamura si Red at inis na tinanggal ang kanyang mga takong, carrying them instead. Suot ang kanyang gown na may sandamakmak na disenyo at samu't saring mga hiyas na nakaburda sa laylayan, the princess raced down the hallway. Gulat siyang tiningnan ng mga chamber maids na abala sa pag-aayos sa palasyo. Hindi na muna niya binati ang mga ito at nagpatuloy lang sa pagtakbo.

When she spotted a familiar corridor, hindi niya napigilang ngumiti.

'Almost there!'

Red Ridinghood bundled up her heavy skirts. Hindi pa man sumisikat ang araw, hinihingal at pinagpapawisan na siya. Paniguradong magagalit sa kanya si Ms. Felice sa sandaling makita siya nito. Baka atakihin pa ito sa puso kapag nakita niyang sira na ang koloreteng pinaglalalagay nito sa kanyang mukha kanina.

But it doesn't matter, as long as she can accomplish the first part of her plan.

She ran as fast as she could.

Pero nang lumiko sa pasilyo ang prinsesa, tuluyan na siyang namutla nang makita ang kanilang royal adviser.

Nakahalukipkip ito at masama ang tingin sa kanya. Naroon din ang dalawang gwardiyang nakatayo sa kanyang tabi. She recognized these two as the ones who were regularly guarding the cell door.