Biber ve Çikolata Masalı

1. Bölüm / Başlangıç

Soğuk bir sonbahar günüydü bardaktan boşalırcasına yağmur yağıyordu. Yani Masal için mükemmel bir gündü. Sadece dışardan gelen yağmur şırıltısı duyuluyordu o ana kadar

Mert: Hadi be kalkın sizin yüzünüzden okula geç kalıcam

*Masal sinirle uyanarak*

Masal: Mert eğer seni okula bırakmamı istiyorsan şartları yerine getirmelisin

Mert: Ne şartlarını ablacım

Masal: Hatırlarsan benim derslerimin öğleden sonra olduğu günlerde eğer senin derslerin sabahsa seni okula bırakmam için kahvaltı hazırlaman gerek

Mert: Ya abla ama

Masal: Aması filan yok kabul etmeseydin

Mert: Başka şansım yoktu

Masal: Öf be iyi bir çay yap bari Mert

Mert: Tamam ya

*Masal tam geri yatıcakken Defne'nin olmadığını fark etti ve geri kalkarak*

Masal: Mert Defne nerde

Mert: Bilmem ki

Masal: Mert şaka mı yapıyosun

Mert: Ya abla niye şaka yapıyım

Masal: Nerde yine şu kız ya

*Masal yatağından kalkıp komidinin üstündeki telefonu aldı ve Defne'yi aradı*

Defne: Alo abla

(Defne Masal'a aralarında çok yaş olmasada abla diyor)

Masal: Ne alosu Defne

Defne: Alo alosu abla

Masal: Öf Defne neyse nerdesin?

Defne: Demir'in yanındayım

Masal: Aa doğru haber vermediğin için çok sağol

Defne: Ya abla uyandırınca kızıyon

Masal: Öf iyi be neyse hadi bay

* Masal telefonu kapattı ve hazırlanmaya başladı. Hazırlandıktan sonra aşağı indi çayı bir karton bardağa koydu ve arabasına bindi*

Masal: Hadi Mertt

Mert: Geliyorum

*Mert arabaya binice Masal arabayı çalıştırıp Mert'i okula bıraktıktan sonra kafeye gitti ödevlerini yapmak için. Bir masaya oturdu ve bir sıcak çikolata ile çikolatalı simit sipariş etti. Ve masasına otuturup ödevine başladı. Yarım saat sonra telefon çaldı arayan Mert'ti*

Masal: Noldu Mert

Mert: Abla bunu duyduğuna inanamıycaksın

Masal: Ne var Mert söyle

Mert: Senin yazdığın bir senaryo vardı ya öğretmenler ve müdür çok beğenmiş seni çağrıyolar

Masal: Bu bir şaka mı?

Mert: Hayır abla hadi çabuk ol

Masal: Tamam geliyorum

*Masal telefonu hızla kapatıp herşeyi çantasına atıp sıcak çikolatayı eline aldı zaten simiti bitirmişti acele ile koşarken birine çarptı ve sıcak çikolatası yere döküldü*

Masal: Ya önüne baksana ayı

Burak: Bana çarpan sensin

Masal: Bir anda karşıma çıkanda sen

Burak: Dikkatli olsaydın çarpmazdın

Masal: Senin yüzünden içeceğim yere döküldü

Burak: Napıyım

*Masal sinirli bir şekilde gülümsedi*

Burak: Öf tamam be al şu parayı yeni kahve alırsın

Masal: O kahve değil sıcak çikolata

Burak: Ne alırsan al!

*Masal tam bir şey diyecekken telefonu çaldı arayan Mert'ti*

Masal: Ne var Mert

Mert: Hadi abla geliyor musun?

Masal: Geliyorum

Mert: Arkadan müzik sesi gelmediğine göre arabada değilsin

Masal: Çok zekisin Mert

Mert: Evet öyleyimdir

Masal: Öf tamam geliyom

*Masal telefonu kapayıp çocuğun saçma gülümsemesine anlam veremeden kafeden ayrıldı ve okuluna gitti*

Mert: Sonunda abla gözümüz yollarda kaldı

Defne: Mert ile ağaç olduk

Masal: Size bekle diyen olmadı

Mert: Napalım öğretmenler seni soruyo

Masal: Tamam hadi yan tarafa gidin dersiniz başlar
(Okulların lise ve üniversite kısmı yan yana)

*Masal koşarak müdürün odasına gitti ve kapıyı tıklayarak içeri girdi*

Masal: Efendim geç kaldığım için özür dilerim

Müdür: Sorun değil Masalcım gel otur

*Masal sessizce oturdu ve müdür konuştu*

Müdür: Masal yazdığın senaryodan çok etkilendik ve eğer seninde iznin olursa senaryonu birkaç firmayla paylaşmak istiyoruz. Ve eğer bunu kabul edersen senin için iyi bir fırsat olur.

Masal: Tabi kabul ediyorum

*Masal birkaç yeri imzaladı ve odadan çıktı. Bahçedeki bir banka oturdu ve düşünmeye başladı. Kısa süre sonra okul zilinin yüksek sesiyle düşünceleri bölündü. İlerden ona koşan Mert ve Defne'yi görerek o da onlara gitmeye başladı*

Defne: Noldu ne dedi müdür

*Masal konuştukları şeyleri anlattı*

Defne: İnşallah bir firma kabul eder

Masal: İnşallah

1. Bölümün sonu