Külden Aşka

GARİPLİK

   Duyduklarını Cellat'a anlatıp anlatmamak konusunda kararsız kalmıştı.Bu zamana kadar Cellattan hiçbir şey saklamamıştı.Ama bu konudan ona şimdilik bahsetmeyecekti.Eve girer girmez kendini odasına atıp kapısını kilitledi.Şuan tek istediği duyduklarının gerçek olmamasıydı.

    Didem

       Odama gidip kendime baktığımda yüzümün bembeyaz olduğunu gördüm.Duyduklarım gerçek olamazdı olmamalıydı.Acaba onlar kimdi.Yüzlerini görememiştim.Düşünmemenin en iyi yolu uyumaktı.Kendimi uykuya teslim ettim.Sabah ilk defa alarmdan önce uyanıp hazırlandım.Dün duyduklarımdan sonra keyfim hiç yerinde değildi.Hiçbir şey yapmak istemiyordum.Kendimi toparayıp aşağı indim.Kahvaltı hazırlayıp Cellat'ın odasına gittim.kapısını çaldım ama ses vermedi.İçeri girdim.Cellat odada yoktu.Telefonumu alıp Cellatı aradım.İkinci arayışımda açtı.

  Cellat:efendim Didem

Didem:Cellat nerdesin sen

Cellat:birkaç işim vardı erkenden çıktım okuldayım

Didem:ne işin vardı

Cellat:boşver sonra anlatırım hadi kapattım ben

  Ben bir şey söyleyemeden telefonu kapatmıştı.Kahvaltımı yapıp evden çıktım.
   
     Yazar

       Didem okula gittiğinde Cellat'ı göremedi.Ama Cellat ona okulda olduğunu söylemişti.Didem daha fazla şaşırmıştı çünkü Cellat yalan söylemezdi.Bir sorun olduğunu düşünmeye başlamıştı.Aradan baya bir zaman geçmişti ama Cellat hala görünürde yoktu.Aramaların hiç birine cevap vermemiş geri dönüş yapmamıştı.

     (O GÜNÜN SABAHI)

  Cellat telefonuna gelen mesaj sesiyle uyandı.Mesaja baktı.İnanamıyarak mesajı tekrar tekrar okudu.Didemi uyandırmadan hazırlanıp evden çıktı.Telefonuna gelen diğer mesajı açtığında gideceği adresi gördü.Taksi çevirip adrese gitti.Yarım saat sonra adrese varmıştı.Buraya neden geldiği yada neyle karşılaşacağı konusunda bir fikri yoktu.Birileri gelir diye bekledi ama kimse gelmedi.Sinirleri bozulmuştu.Telefonu çalınca Didemin aradığını anladı.Dideme yalan söylemek istemiyordu ama anlatıp onu endişelndirmekte istemiyordu.Okuldayım diye yalan söyleyip telefonu suratına kapattı.Kimsenin gelmeyeceğini anlayınca taksi çağırdı.Buraya kadar boşuna gelmiş olamazdı.Taksi gelince ordan uzaklaşıp okula gitti.okulun bitmesine az kalmıştı.

(ŞİMDİ)

    Sınıfa girdiğide Didemin sinirli bakışlarıyla karşılaştı.Didem'in yalandan hoşlanmadığını biliyordu ama bu olayı Didem'e anlatamazdı.Sırasına oturur oturmaz Didem'in soruların maruz kaldı.

Didem:Cellat nerdeydin sen?Niye bana yalan söyledin?İyi misin?

Cellat:Didem bi sakin ol iyiyim bir işim vardı uzadı.Merak etme diye okuldayım diye yalan söyledim özür dilerim

Didem:tamam iyiysen sorun yok ama ne işin vardı

Cellat:Boşver çok önemli bir şey değil

      Didem Cellat'ın bu söylediğine inanmamıştı.üstüne gitmek istemiyordu bu yüzden daha fazla soru sormayıp önüne döndü.Okul bitmişti.Cellat cerenin yanına gidip konuşmaya çalıştı ama yine ne Cerenden ne de Barandan cevap alamadı.Herkes evlerine dağılmıştı.

(Birazda Ceren ve Barana bakalım)

      Baran yatağına uzanmış odasındaki tavanı izliyordu.Didemi ilk gördüğü anda tanımıştı.Cerene olanlardan bahsedememiş sadece onlarla konuşmamasını söylemişti.Zamanında yaşanan olaylardan dolayı kendini suçluyor onlarla konuşamıyordu.Aynı sınıfta olmasalardı yüzlerinede bakamazdı.Ceren ise Baran'ın ona anlatmadığı şeyin ne olduğunu düşünüyordu.Bu zamana kadar ikiside birbirinden sır saklamamıştı.Bu konuyu konuşmak için Baranın yanına gitti.Kapıyı çalıp gir sesini duyduktan sonra içeri girdi.