Buraya okurken daha fazla üzülmek istersiniz diye bunu çevirirken dinlediğim playlistin linkini bırakıyorum https://open.spotify.com/playlist/2JqYFuT5uG9kuZj1u6ghrF?si=h-7LAye0SN-x8nUY7beEVQ
2 Ekim 2015- Akaashi Keiji hiçbir şeyin bir daha asla ev gibi kokamayacağına karar verdi.
_
3 Ekim 2015-Akaashi Keiji'nin ağladığı son gündü. Kahretsin, bu aptal, adaletsiz dünyada ağlamata değer hiçbir şey olamaz.
_
Keiji, boş deliği çilekli pocky sticklerle dolduruyor, Bulut Atlası'nı tekrar izliyordu ve en önemlisi, voleybol. Akaashi son umudu olarak voleybolu seçmişti; kendisine Bokuto'dan kalan son hatıra olarak. Her pas attığında, Bokuto'ya pas attığı zaman geliyordu gözlerinin önüne. Her pas attığı kişinin yüzünün yerine Bokuto'nun yüzünü koydu. Bokuto. Bokuto. Bokuto. Ve voleybol oynadığı zaman kendini eğlenirken buldu, bir süredir hissetmediği bir şey: eğlenmek.
_
Her gece gibi, olabildiğince normal, Akaashi başını yatağına koydu, bir kez daha kendini içinde boğulduğu düşünceler içinde buldu. Keiji, keşke Bokuto ile daha önce tanışmış olsaydım, keşke onu daha çok sevmiş olsaydım diye düşündü. Keşke, keşke, keşke. Keiji beyaz tüylü bir baykuşun sessizliğini bozan sesiyle hafif bir uykuya daldı.
_
Keiji aydınlık bir odada uyandı, beyaz gibi parlamıyordu ama sarı da değildi. Sıcak ve ev gibi kokar gibi parlıyordu. Sonra Bokuto'yu gördü. Bokuto sağlıklıydı, bütün yüzü sağlıklıydı. Akaashi panikledi, Bokuto'ya doğru atıldı, fakat ne kadar koşarsa koşsun Bokuto'ya daha fazla yaklaşamadı. Akaashi takılıp yere düştü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
In The Other Life
Fanficcr:@miyozun In Another Life ın ikinci kitabı gibi bir şey ama başkası aynı hikayeyi esas alarak yazdı sadece başka bir hayatta... Bokuto'nun ölmediği bir hayatta... Ama bu üzücü olmadığını düşünmenize neden olmasın:'
