behind the mask ((Askıda))

kader

Patricia'nın ağzından;

3 gün...3 gün geçti ve ben şu an polislerle beraber bahçe'ye gidiyordum...idam edileceğim.
Vay canına hayatım buraya kadarmış.
Levi arkamdan bana dolu gözlerle bakarken ben o'na burukça gülümsedim ve beni oturttular.

"Evet bayan bërg büyük bir hata yaptığınızın farkındasınızdır umarım."

Dediğinde gülümsedim.
"Aşık olmak büyük bir hata mı sizce?" Dedim ve levi'a baktım.
Jüri elini masaya vurup,
"Yeter artık!" Dediğinde iyice sinirlenip,

"Ne demek yeter artık! Benim annem aşık oldu sonra n'oldu!? Siz peki hakim bey?! Siz evli değil misiniz?"
Dediğimde sessizleşti ve sağ yüzük parmağına baktı. Diğer jüri,

"Eeeehhh! Yeter artık hazırlanın!" Dediğinde levi,

"Hayır! Yapmayın...lütfen." diye yalvarmıştı.
Hakim levi'ı susturunca hange başladı,

"Yapmayın n'olur!!O hiçbirşeyi haketmedi?!" Diye ağlayınca polisler o'nu kolundan tutup zorla çıkardılar.
Bir asker elinde baltayla gelince gözlerimden yaşlar akmaya başladı...

"bekle anne geliyorum...özlemimiz gidecek...ve levi,seni çok seviyorum asla unutma bunu." Dedim ve gözlerimi kapadım...
Bekledim...
Bekledim...

"KIZIM!"
Biri bağırınca herkes o sesin olduğu tarafa döndü.
Gözlerimi tedirgince açtım ve...

babam ve kardeşlerim...hepsi burdaydı!
Ve kraliçe historia! Herkes eğilip selam verince historia konuşmaya başladı,

"Size bu hakkı kim verdi? Bu masum kızı idam etmeyi benden habersiz nasıl yaparsınız?!" Diye kızınca hakim ayağa kalkıp,
"Ama majesteleri-" sözünü bitiremeden kraliçe,
"Sus! Seni hakimlikten zan ediyorum!"
Dedi ve polislere emir verip hakim'i yerinden aldırdı.
Yavaşça benim yanıma gelip,
"Kalk hadi." Dedi gülümseyerek.
Yavaşca ayağa kalktım ve elimi dostça tuttu.

"Sen buranın bir askerisin ve yaşamayı hakediyorsun...o yüzden kafanı hep yukarıda tut." Dedi ve bana sarıldı!
Ailem yanıma geldi ve onlarda bana sarıldı.
Ben kendiki tutamayıp ağlamaya başladım.
"Ç-çok teşekkür *hıçkırık* e-ederim!" Dedim ve hepimiz sarıldık.

Üzgünüm anne...ama senin izinden gideceğim söz!

Levi bana doğru yürüyünce gülümsedim ve kollarımı açtım...

Beni aniden öpünce nefesim kesilde ve hemen karşılık verdim.

Oksijen senin ağzına-nefes almak için ayrılınca birbirmize sarıldık.
"Gitmedin" dedi.
"Gitmedim."dedim. Alınlarımızı birleştirdik.
Kardeşim star ağzı açık bakıyordu...kendisi levi'ın BÜYÜK BİR HAYRANI! Ben o'na bakım ve levi'ın elini tuttum

"Millet levi,levi babam thomas,erkek kardeşim timmy ve...kız kardeşim star.
Senin büyük bir hayranın!" Star'a göz kırpınce star güldü ve elini boynuna götürdü.
Levi saygıyla eğildi ve,
"Çok memnun oldum." Dedi.
Onlar'da eğilip,
"Bizde memnun olduk." Dediler ve babam levi'a,

"Peki levi ackerman...kızımı koruyabilir misin? Yada o'nun istediğini karşılayabilir misin? O'nun için canı'nı verir misin?" Diye sorunca,

"Baba!" Diyerek kızdım. Levi,

"Ben patricia'yı hep anneme benzettim o yüzden o'nu bırakmaya niyetim yok.
O benim yaralarımı annem gibi sarmaya başladı...o-o beni yeniden sevmeyi ögretti."

Dedi ve elimi tuttu.
Babam sert gözlerini yumuşatınca gülümsedim.

"Seni biliyorum levi ackerman ama bu hemen güveniceğim anlamına gelmiyor..." dedi ve gülümsedi.

"Star gelsene." Dedim ve star gözlerini iyicd açıp bana inanmayan gözlerle baktı ve utanarak karşısına geçti levi'ın.

"Adın nedir asker?" Levi sorunca star selam verip,
"Adım star bërg efendim! Amelia bërg'ün kızıyım!"

Diye kendini tanıtınca levi kafasını onaylar anlamda salladı.

"Fena değil asker...burda bir katkın olabilir."
Diyince star'ın gözleri parladı.
Ben levi'a sert bir bakış atınca levi gizlice sırıttı.
Star'ın gülümsemesi iyice büyüdü ve babamın yanına gitti.
Babam bana bakıp kollarını açtı.
Ben ise koşarak sarıldım...çok özlemiştim bu hissi.

"Kızım..ç-çok özledim seni!" Diyerek ağlamaya başlayınca kendimi tutamadım ve bende ağlamaya başladım.

"Sen nerdeydin baba!?"

Hıçkırarak ağladım. Birbirmize uzun süre sarıldık ve sonra levi diğer askerlere emir verip aileme kalacak oda ayarladılar. Sonra hepimiz oturup uzun bir süre sohbet ettik levi'ın grubu babama sorular sorup duruyorlardı.
Banam ise hiç yorulmadan ve oflamadan anlatıyordu annemi...
Kraliçe'nin yanına gittim ve o'na teşekkür ettim. Bana gülümsedi ve bende odadan çıktım.
Levi kapının eşiğinde bekliyordu.

"Levi.." gülümsedim.
Levi elini uzattı.Ben ise elini tuttum.
Ve yürumeye başladık.
Yemekhaneye girince herkes bize baktı ve aniden alkışlamaya başladı.
Bizi tebrik ettiler daha sonra sasha benden özür diledi.
Kısacası doğru kişiye aşık olmak ceza değil...cennettir.

((Yazar-chan; evetttt baya uzun bir bölümle karşınızdayım oy ve yorumar beni motive ediyor🥰🥰❤
Maskenizi takın,mesafeyi koruyun ve temizlik kurallarına uyun! Sağlıklı günler!))