behind the mask ((Askıda))

acılar

3. Kişinin ağzından;

Patricia revirde kurşun sol kolundan çıkarılmıştı..
Yüzünde yine donuk bir ifade vardı.
Ailesi içeri girince onlara bakmamıştı bile...

"Abla?" Star tam ablasına dokunduğu zaman patricia star'ın kolunu sertçe tuttu.
"Sakın star...sakın!" Dedi ve kolunu bıraktı.
Star kendini güçlü tutup,
"Seni bırakmamızı düşünüyorsan..unut bunu!"
Patricia onlara yaşlı gözlerle bakıp sağ kolunu açtı.
Babası ve star o'na nazikçe sarılınca ailecek ağlamaya başladılar...

Levi'ın ağzından;

Ben burada odamda boş boş bekleyemem..!
Odamdan çıkarken erwin omuzumdan tutup,
"Bence gitme derim levi.." erwin'e sertçe bakıp,
"Gitmemem için bir sebep söyle erwin?" Sorunca erwin,
"Ailesi zaten perisan halde levi...birde kavgalısınız.Seni üzebilir." Dediğinde kapıyı açıp odadan çıktım.
Koridorda biraz hava almam lazımdı...sinirlerim iyice bozulmuştu.

"Aaaggggghhhhhhh!" Duvara sertçe yumruk atınca elim kanamaya başlamıştı.
Acıyla inleyip revir'e gitmeye başladım.
Revire girince patricia ile göz göze geldik.
Ben gözümü o'nunkinden ayırıp başka yatağa oturdum ve hemşire gelip elime baktı.
Birkaç catlaklarım vardı.Elimi sargıya alıp yanımdan ayrıldı.

Ailesi yanlarından gidince fırsatı bulup yanına gittim.
"Hey."
Patricia bana bakmadı bile...eh haklıydı.
"Bak ben büyük bir hata yaptım...ve yaptığım hatalardan hiç pişman olmadım..ama bu galiba ilk pişman olduğum hata patricia."
Patricia bana bakmayıp,
"Heh...eğer seni değiştiriyorsam...ayrıl benden." Dediğinde o'nun çenesini tutup,
"Sakın!" Dedim ve bana gözleri parlayarak baktı..
İşte bu bakış benim ömürümü sonsuza kadar uzatabilirdi.
Kendimi tutamayıp dudaklarını öptüm...

Patricia'nın  ağzından;

Levi beni aniden öpünce kıpkırmızı kesilmiştim.
Ama hemen kendime gelip karşılık verdim.
Uzun bir süre öpüştükten sonra dudaklarımız ayırıp alınlarımızı birlestirdik.
"Özür dilerim levi...ama ölmeyi hakettiler."
Levi bana bakıp,
"Evet ama bunu habersiz yaptığın için sana ceza vermem lazım." Dediğinde kafama başka görüntüler gelince sırıttım.
Levi bana inanmaz gözlerle bakınca omuzumu silktim.
"Yok artık patricia saçmalama artık."
Levi'ya sarıldım.
Levi hemen ellerini belime sarıp beni sıkıca tuttu.

"Hem ben 2,5 hafta boyunca yokum." Dediğinde geri çekildim.
"Ne?! Ne demek 2,5 hafta boyunca yoksun...peki ben?"
levi kafasını eğip,
"Duvar dışında oluşan 20.000metre boyunda bir çukur var...eni ise 1,5km.
Ve sadece üst derece kişiler gidebilir...ve buna bende dahilim."
Levi'ın elini tutup,
"Beni bırakma." Dedim kalbim sıkışarak.
Levi alnımdan öpüp,
"Ben hep seninim." Dedi ve hafifçe gülümsedi.
Gözlerim dolup,
"Bende hep seninim."

Son kez öpüştük...ama bu öpücük sanki gercekten son öpücüğümüz gibiydi.
Levi geriye cekilip,
"İçindeki kalbin...hep ailen ve benim için umutla atsın" dedi ve sağ yumruğunu kalbime koyarak selam verdi,
"Kalbimi sana adıyorum patricia bërg...peki sen?"

Ben o'na şokla baktım ve düşünmeden sağ yumruğumu o'nun kalbine koydum,
"Bende kalbimi sana adıyorum levi ackerman." Dedim ve gülümsedim.
Levi ayağa kalkıp,
"Hazırlanmam lazım yarın gidiyorum." Dedi ve eliyle saçımı karıştırdı ve odadan çıktı...
YARIN MI?!

((Yazar-chan; ivit akideşler...egeliyim napam?! Ameeennnn boşver gitsin yeni bölüm daha geldi! Evet bu aralar pek motive olamıyorum
Ama umarım bu bölümden sonra daha fazla ilham gelir...
Anyways her zamanki gibi oy ve yorumlarınız benim içim önemli
O yüzden ARİGATOU GOZAİMAS!
Byeeeee❤❤))