Ebeveynlerin borcu yüzünden hayatı değişen Zeynep Bakalım bir mafya
esiri mi olacak yoksa Güçlü bir kadın olarak savaşacak mı?
Günümüzde gerçekte olsun, hikaye film gibi yerlerde
Kadınları çok eziyorlar.. Ben buna bir dur demek adına bu kitabı yazı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yazsam sayfalarca, söndürebilir miydim sinemde ki ateşi?
Kalemime dökebilir miydim müebbet esaretimi?
Sayfalar kilit vurulmuş dilimi çözebilir miydi?
Mürekkebi kurumuş bu kalbin kelimelerini akıtabilir miydim?
Sayfalar kabul edebilir miydi omuzlarımın taşıyamadıklarını, yüklenir miydi bu ağır yükü...?
Belki de hayat dahi reddettiği için istememişlerdi beni...
Ben Zeynep Korkmaz, soyadım gibi hiçbirşeydem korkmazdım çünkü ben içimde ki minik kelebeğin özgür olmuş hãliydim.
Çünkü ben kafese kapatılmak yerine, kafese tıkmak için vardım...
Her kuşların kanat çırpış sayısı kadar özgürdüm, şimdi söyleyin ben ne kadar özgürdüm?
Başımdaki şiddetli ağrıyla uyandığımda gözlerimi açılması için zorladım. Gözlerim iflas etmişcesine bu isteğimi geri çevirirken pes etmeyerek tekrar gözlerimi açmayı denedim.
Sonunda gözlerimi araladığımda her yer bulanıktı. Gözlerimi tekrar kapatıp bir süre bekledim. Biraz daha iyi hissettiğimi düşünerek açtığımda bulanıklık azalmıştı.
İçinde olduğum odaya baktığımda simsiyah olduğunu gördüm. Etrafımdaki muhteşem koku beni mayıştırırken gözlerimin kapanmaması için direndim.
Doğrulmaya çalıştığımda kafamın arkasına saplanan acı bu isteğimi de geri çevirmişti.
Daha vücudumun uzuvları bile benim istediklerimi yapmazken burdan nasıl kurtulabileceğimi düşünüyordum.
Sonunda ayağa kalkabildiğimde elimi sızlayan kafama götürdüm.
Kafamdaki ağrıyla uğraşmayı bırakıp geniş odadaki iki kapıya baktım. Biri önümdeydi diğeri ise sağımda.
Sağımdaki kapıya yönelerek açtım. Geniş bir banyoyla karşılaştım bu sefer. Orasıda oda gibi siyahtı.
Vakit kaybetmemek için banyoyu incelemeyi bırakıp diğer kapıya yöneldim.
Kapıyı açmak için yaklaştığında kapı hızla açılmıştı. Korkup bir-iki adım geriye kaçarken odaya giren kişiye baktım.
Evde babama silah doğrultan adam olduğunu görünce biraz daha geriye doğru gittim.
