Bu bölüm sevgili takipçilerimden Q_RuzgarinSesi_Q 'den esinlenerek yazılmıştır.
Ad: The Sound Of The Wind (kısaca Wind) Yaş: 14 Durum: Canlı En sevdi renk: Sarı, Bebek Mavisi, Bebek Pembesi, Beyaz. Gerçek adı: Diana Piskolojik rahatsızlık: Paronoya. (?) Extra: İkizine (Q_MaviAy_Q) çok bağlı. Aile durumu: Anne: Bitkisel hayat Baba: Komada Abla: Yurt dışında İkizi: Canlı (Q_MaviAy_Q)
Hikayesi:
İkizinin aksine sağlıklı bir şekilde hayata gözlerini açtı Diana.
Not: Diğer bölümle aynı ikizler ya hani. Ayrıldıkları kısma atlıyorum.
Elindeki kafa ile kimseye görünmeden Zorba'nın ailesinin kapısına gelmişti.
Kapı'nın önüne kafayı koyup zili çaldı. Ardından en hızlı şekilde ormana girdi. (Orman da yaşıyorlar galiba hep Orman hep Orman 😅)
Çalıların arasından ailenin tepkisini izledi.
Zorba'nın Annesi: "*Çığılık* Kızım!"
Anlamsız bir mutluluk ile dolup taşmıştı. İnsan öldürmek yanlıştı. Oda bunun farkındaidi ama bundan zevk almıştı. Kardeşine çektirilen acı sanki yok olmuş gibiydi. Hem ondan hemde ailesinden bunun heaabını almıştı. Bundan en ufak bir pişmanlık duymuyordu.
Diana: "B-ben onu öldürdüm! *kıkırdama* Bu çok iyiydi! *Kahkaha* Pişman mı? *kıkrdama* Pişman değilim! Cehennemde görüşürüz Yuri(zorbanın adı). "
Arkasından gelen ses ile irkildi. "Paronaya(?) tutuklu gene." Diye düşündü. Kararlı idi. Gördüğü işimizi her Zorbayı öldürecekti. Fakat şimdi kardeşini özlemişti. Telefonu cebinden çıkaracakken yine bir ses duydu. Fısıltıya benziyordu.
Sesin geldiği yöne -arkasına- döndü. Arkasında dikilen biri Sarı sweatshirt'lü (Yani Hodie) diğeri beyaz maskeli (Yani Masky) olan iki oğlanı gördü. Saldıracaktı fakat vazgeçti. Sadece Zorbaları öldürecekti. Birde onu rahatsız edenleri. Bu iki oğlan onu rahatsız etmemişti. Zorba olduklarınıda düşünüyordu. O yüzden elindeki bıçağı sıkıca kavradı ve koşmaya başladı.
Kaça bildiği kadar hızlı koşuyordu. Bu iki oğlan onu kovalamaya devam ediyordu. Yorulmaya başlamıştı. Bir maraton koşucusundan daha hızlı koşuyordu. Son çare her işin içinden kurtulan kardeşi gibi düşünmeye karar verdi. Kendi kendine "Dia olsa ne yapardı? " Diye sordu.
Biraz düşündü. Sonra aydınlanma yaşadı. "O olsa benim kadar koşmaya üşenirdi! En fazla ölürüm derdi değil mi?" (Bu sahne soruldu) Bir anda koşmayı durdurdu. Ellerini kaldırdı ve onu kovalayan ikiliye döndü. Elindeki bıçağı bir köşeye fırlattı.
Diana: "*Nefes nefese* Benden bu kadar. Alın ne halt yiyorsanız yiyin."
İki oğlan da onun gibi nefes nefese ve terör kan içinde idi. Yaklaşık 20-25 dakikadır onun peşinden koşuyorlardı. En son onu iki kolundan tutular...
