Lips Hips | Chaennie

Lips Hips

Parktaki otluk alanda oturmuş karşıdaki yolu seyrediyordum. Aslında buraya gelme sebebim Kim Jennie'nin hayatını mahveden, duygusuz denilen Jongin' i diz çöküp ağlatan yaratıktan kurtulmaktı. Ama yapamamıştım...Bunu bile yapamıyorsun Roséanne sen tam bir korkaksın. Başımı salladım usulca haklıydım korkağın tekiydim.

"İyi misin?" duyduğum ses ile gözlerimi kapatıp gülümsemiştim bazen delirdiğimi düşünüyordum. Çünkü kafamda Jennie'nin sesleri dolanırdı. Onun yokluğunda ondan nefret etmek için da sebeplerim vardı. Ama geri dönmesiyle hepsinin yalan olduğunu öğrenmiştim. Ben Lalisa'nın yalanları yüzünden onu mahvetmiştim. Tam bir eziktim. Tam bir eziğim.

"Bir yerin mi acıyor? Yoksa boğazın mı?" boğazımda gezinen parmakları hissetmemle göz yaşlarımı daha fazla tutamamıştım ve sadece ellerini boynumdan çekmiştim. Benden olabildiğince nefret etmesini istiyordum. Benden nefret etsin ki ben gidince üzülmesin istiyordum. Ama aynı zamanda bana gitme demesini istiyordum. Beni yine hayata bağlamasını istiyordum. Onu istiyordum. "İyiyim. Merak etme Jongin'i şikâyet etmeyeceğim."

Yutkunup yolu seyretmeye devam etmiştim. Yüzüne bakamıyordum. Yüzüne bakmaya cesaretim yoktu. Sözleri her ne kadar kalbimi kırsada asıl parçalayan donuk gözleriydi. Ve benim o gözlere bakmaya cesaretim yoktu.

"Buraya onun için gelmedim Roséanne" fısıldamasıyla irkilmiştim. "Bana öyle seslenme" şaşırmıştı "Ne?" "Sağır mısın yoksa aptal mı Jennie? Bana öyle seslenme dedim." yüzüne baktığımda ilk defa kalbinin aynası olmuştu gözleri. Dolu dolu bakıyordu sonra yeniden donuklaştı. "Biliyor musun? Siktir et." arkasını dönüp gittiğinde gülümsemiştim sinirlenince ayrı bir güzeldi.

O dönene kadar arkasından bakmıştım. Sonra gördüğüm manzara ile bende Jennie'nin peşinden gitmeye başlamıştım. Lalisa neden Jennie'yi takip ediyordu ki? Fazla düşünmeden takip etmeye devam etmiştim. Lalisa'nın elindeki çakıyı görünce koşmaya başlamıştım hayatım boyunca hiç bu kadar hızlı koşmamıştım.

En son Lalisa'ya yetiştiğimde elindekini havaya kaldırmıştı ki kolunu tutup onu başka bir sokağa çekmiştim. "Ne yaptığını sanıyorsun sen?" beni itmeyi denedi ama duvara ittirip üstüne yürüdüm "Ya Lalisa. Emin ol seni öldürmemi istemezsin. Ne işin vardı onun peşinde çakıyla?" Onu elimden geldikçe oyalamam lazımdı ki Jennie ortalıktan kaybolsun "Ah Jennie?" Lisa'nın arkama gülümsemesiyle arkamı döndüm fakat Lisa çakıyla koluma çizik atıp kaçmıştı. Peşinden koşmuştum ama çoktan uzaklaşmıştı. Jennie'nin uzaklaştığına emin olduğum için yoluma devam etmiştim.

Eve gidip koluma bir şeyler yapmayı denemiştim en son sarıp bir kaç tane ağrı kesici içmiştim. Uyumama yardım ederdi. Elime kitap alıp okumaya başlamıştım. Ama aklım Jennie deydi. Sabah ona çok kötü davranmıştım kalbini çok kırmıştım. Ama bu iyiydi benden nefret etmesi benim için iyiydi benden nefret etmeliydi.

Evde dolanırken eski günlüğümü görmüştüm hemen burukça gülümseyip sayfalarını okumaya başlamıştım. Duyduğum kapı sesiyle odama geçmiştim. Şimdi annemle uğraşmazdım. Jennie varken annem daha çekinilebilirdi çünkü aklım hep onda olurdu annemin söylediklerini pek dinlemezdim. Şimdi de pek fark yoktu ama Jennie şimdi benden nefret ediyordu.

Aklıma gelen şeyle annemin yanına gitmiştim. Jennie benden zaten nefret  ediyordu daha fazla edemezdi. Şimdi tek gereken birkaç kırıcı sözdü.

Mutlu son mu hazırlasam mutsuz son mu?

Alın yb