51. Bölge[ #Wattys2016 ]

4

Telefondan yazdığım için bölümler geç oluyo. İyi okumalar :D :D

- Cris, nerdesin?

+ Daha bizim sokaktayım, n'oldu ki?

- Dışarıda kaldım, size geliyorum.

- Tamam.

Kapıda kaldığım için Crislere gidiyorum. Nasıl unuttum ki anahtarı, neyse olmuş artık, akşama kadar orada kalıp akşam eve giderim. Crislerin ev 1 - 2 sokak ileride olduğundan hemen gittim.

3 dk sonra

Zil : DİN DON DON ! !

Cris 2 saniye içinde kapıyı açtı. Ben de hemen içeri daldım tabi.

Ben : Nasılsınız Cris Bey ?

Cris : İyi Daniel, sen nasılsın?

Ben : Hemen içine et zaten resmiyetin. Terbiyesiz jojuk.

Cris bana dik dik bakarak "İçeriye geç, atarlı ergen seni " dedi.

İçeriye girdiğimde bilgisayarda uçak fotoğrafları vardı. Kesin uçak mühendisi olacak bu çocuk ben de mühendis olmak istiyordum ama belkide pilot olurum. Cris' te içeri geldi ve sandalyeye oturdu, bende onun yanına oturdum tabi. Birkaç dk sonra Ed, Cris' i aradı.

Ed : Cris, Daniel' i de çağır bizim okulun yakınındaki sahada basketbol oynayacağız.

Cris : Tamam Ed, geliyoruz.

Cris telefonu kapattı ve oraya gittik. Ed ve Edy şut çekiyordu. İyice yaklaştğımızda Edy topu bana aniden hızla attı. Reflekslerim iyi olduğu için kafama gelmeden tuttum tabi.

Edy : Yine mükemmel bir refleks! Çok iyisin.

Ben : Yani, yapabildiğim kadar.

Edy : Geleceğin Kobe Bryant' ı seni!

Ben : Belki, takımlar nasıl olacak.

Edy ayakkabılarını bağlamaya eğilerek; Ben Ed' le siz ikiniz. dedi

Ben : Olur, yenilmeye hazır olun sizi pislikler.

Edy : Hey ben pislik miyim dostum? Ed pislik.

Ed : Ben pislik falan değilim. Hem şu artis Amerikan konuşmasını bırakın düzgün konuşun.

Cris : Adam sinirli yaa.

Ben : Asabi jojuk Ed.

Ed topu elimden hızla çalarak potaya attı.

Ed : Mükemmel bir üçlük ! 3 - 0 geridesiniz, şimdi kim gülüyor.

Birkaç saniye sessizlikten sonra...

Ben : Sadece sen.

Ed daha da sinirlenerek;

Ed : Oynayın hadi!

Yaklaşık 1 saat maç yaptık ve

76 - 71 kaybettik. Şimdi eve gidiyoruz. Tabi ben Crisler' e gidiyorum. Ed' in sinirlenince yapamıyacağı hiç birşey yoktur. Başta anlayamadım ama Edy, Ed' i bilerek sinirlendirmiş olmalı. Bizde farkında olmadan yardım ettik. Neyse birdahakine daha dikkatli oluruz.

Bizim evin önünden geçerken babamın arabasını gördüm. Cris' e;
- Babam eve erken gelmiş. Ben bizim eve gitsem daha iyi olur, iyi akşamlar Cris.

Cris : İyi akşamlar.

Eve yürürken Ev' in bahçesindeki çimlerin çok uzun olduğunu farketim. Bir gün kesem şunları, yoksa kesmediğim için beni keserler, dedim. Babam evde diye zile bastım. Çıkan olmadı, telefonumu çıkarıp babamı aradım.

- Alo, baba nerdesin, evde yoksun.

- Yeni komşularımız çağırdı onlardayım.

- Şu bizden birkaç ev ilerideki boş eve taşınanlarmı ?

- Evet, onlar.

- Anahtarı almaya gelsem dışarıda kaldım da.

- Ben gelirim şimdi, biraz bekle.

- Tamam.

Öğlenki çocuklar neydi öyle psikopat psikopat sırıtıyorlardı. Babam gelince sorarım belki hala sırıtıyorlardır.

Birkaç dk sonra babam geldi.

+ Nasılsın Daniel ?

- İyiyim baba, sen nasılsın ?

+ İyiyim.

- Kimmiş komşularımız ?

+ Adamla kadın bilimadamı, 2 çocukları var, onlarda bilimadamı olmak istiyormuş, hatta sizin okula kaydolacaklarmış. Yeni sınıf arkadaşların olurlar belki.

Yuh bizim okula geleceklermiş. Sırıtıp dururlar yine kesin, psikolojim bozulmasa bari. Neyse, alışırım gözlerimi kapamaya.(manganın şarkısı aklıma geldi de)

- Belki, tamam. Kapıyı açta girelim artık.

Kapıyı açtı ve girdik.

Ben yukarıdaki odama çıktım ve Face ye girdim Ed,Edy ve birkaç kişi daha açıktı. Biraz zaman geçirdim. Sonra akşam yemeğini yedik ve birkaç saat sonra uyudum.

Sabah kalktım herzamanki işlerimi bitirip evden çıktım. Tam evin önündeyken Cris' i gördüm. 6-7 metre ileriden son düzlüğe girmiş yarış atı gibi yanıma koşuyordu. Sonunda normal insanlar gibi yanıma gelmesini beklerken üstüme atlıyo tabi ayı.

- Ben : Yavaş, ayı ! İnsan düzgün gelir bu ne ya!

+ N'oldu Danielciğim düşüyormuydun, taşıyamadın mı beni .

- Yok uçuyordum! Üstüme atlayan olunca uçarım ben hep. Salak yaa sabah sabah...

+ Tamam be, belki birdaha yapmam.

- Belki mi, iyi ozaman.

( Ve birlikte tekboynuzlu atlarına binip gün batımına doğru gitmediler tabi, finalmi yapılır şimdiden. :D :D Kaldığımız yerden devam.)

Ve okula doğru yürüyoruz.

Sınıfa girdik ve öğretmende peşimizden 2 çocukla beraber içeriye girdi.

Peter Belhanda (Sınıf ve matematik öğretmeni) : Günaydın çocuklar, yeni arkadaşlarınız Angelo ve Angela' ya merhaba deyin. Artık sizin sınıfınızdalar.

- Sınıftakiler : Meeerhabaaaaa.

Eveeeeet, sayın kitabı okuyanlar bir bölümün daha sonuna gelmiş bulunmaktayız. Saçma sapan biyerde bitti ama boşverin (olur böyle hatalar cıa ve fbı yakalar) :D

Yeni bölüm teogdan 2 hafta sonra gelir.