Na een tijdje met Eleanor te hebben gekletst krijg ik ineens een berichtje.
Hoi June,
Ik ben het, Maxim.
Ik weet niet of je het door hebt, maar we spelen in dezelfde serie. Nogmaals, sorry voor al die tijd dat ik je gepest heb. Het was niet mijn bedoeling je zo te laten schrikken toen ik bij jou was.
Please forgive me!!
Maxim
Ik weet niet wat ik hiervan moet denken. Maxim is gewoon een verschrikkelijke loser!
POV Eleanor
June's telefoon bliept. Berichtje denk ik. Ze kijkt op haar telefoon en lijkt te schrikken. Ik besluit even niks te zeggen. June lijkt bezorgt.
"Uhm June wat is er?" no answer.
"June??"
Ach, zal wel niet veel bijzonders zijn. Ik besluit van onderwerp te veranderen.
"Wat uhm, ..................... is jouw lievelingseten??"
Ik zie June denken 'Whùùt?!'
"Nou uhm, ik denk pizza met uh pasta?"
Nu is het mijn beurt om verbaast te zijn.
"Lekker joh..." gevolgt door een stilte.
Awkward
"Wil je misschien blijven slapen vanavond? Kunnen we elkaar wat beter leren kennen."
"Sure, moeten we even m'n spullen gaan halen."
Ik moet lachen. June ook, gelukkig...
POV June
Ik bel mijn moeder.
"Mamm... Ja ik ben bij Eleanor... Ja alles gaat goed... Ik bel omdat ik wil vragen of ik bij Eleanor mag blijven slapen... Jeej dankje mam... Oh, je bent niet thuis?... Ja, ik weet waar de sleutel ligt... Love you too... Doeii"
"Oh, is je moeder niet thuis?"
"Is dat erg?"
"Neej, neej neej"
"Fjuuw, zullen we dan aanfietsen?"
"Joww"
*~*~*~*
"Uh June ik ben een beetje bang in het donker"
"Watje" Ik steek mijn tong uit.
We fietsen verder. Het bos in.
"June, ik meen het serieus ik vind dit niet zo fijn..."
"Rustig maar, ik heb een paar lampen bij me. Die wil ik wel aanmaken als je wil."
"Graag"
"Moeten we wel stoppen."
"Nee, nee June ik vind dit echt niet fijn. Kunnen we niet omdraaien en via het dorp gaan?"
Ik moet daar even van slikken. MIsschien is Valerie en haar Crew wel daar. En Maxim...
"T-tuurlijk"
POV Eleanor
Volgens mij heb ik iets verkeerd gezegd. June gaat weer terug in haar vanmiddag-mode. Maarjah, kan ik niks aan doen, ik ga voor geen goud dat bos in.
*~*~*~*
Na een paar kilometer komen we in het dorp aan. Hier zijn gelukkig straatlantaarns. We fietsen langs een soort skatebaan achtige plek. June gaat steeds harder fietsen. Zo hard dat ik haar niet meer bij kan houden.
JE LEEST
She's not afraid ~ fanfic
Fanfiction"Haha die June, die denkt dat ze kan actéren!! Ik ga stuk!" klinkt de overdreven stem van Valerie door de klas. ~ June is een meisje, 18 jaar. Ze wordt al gepest sinds de 1e klas, vooral door Valerie, die ooit haar beste vriendin was. Op de basissch...
